Προγραμματικές θέσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α για τους πολίτες με αναπηρία

Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς από την σύσταση του έθεσε στο επίκεντρο της δράσης του τα χρόνια και σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους ανθρώπους με αναπηρία.
Με συνεχείς παρεμβάσεις του στη Βουλή, την Ευρωβουλή, την τοπική αυτοδιοίκηση, στα κοινωνικά και μαζικά κινήματα, ανέδειξε και πρόβαλε τις διεκδικήσεις των φορέων των αναπήρων. Αποκάλυψε και επέκρινε με σφοδρότητα, συνέπεια και σταθερότητα τις τεράστιες ευθύνες του δικομματισμού, που με την πολιτική του έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους με αναπηρία να βιώνουν σε συνθήκες φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης.
Όλο αυτό το διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπάλεψε την κυβερνητική πολιτική της Ν. Δ. , η οποία σε συνέχεια της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, ολοκλήρωσε την κατεδάφιση του όποιου κοινωνικού κράτους και εμπορευματοποίησε βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως την κοινωνική φροντίδα, την εκπαίδευση, την φυσική αποκατάσταση, ενώ με την πολιτική της οι άνθρωποι με αναπηρία έχουν αποκλειστεί από την αγορά εργασίας, αφού η ανεργία βρίσκεται στο 80% των ικανών για εργασία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν αρκέστηκε όλο αυτό το διάστημα στην ανάδειξη των διεκδικήσεων των αναπήρων προτάσσοντας την διαμαρτυρία και τον στείρο καταγγελτικό λόγο. Αντίθετα όλη αυτή την περίοδο η αντιπολίτευση του κινήθηκε απέναντι στην κυβέρνηση, προβάλλοντας έναν σύγχρονο, πειστικό και ρεαλιστικό προγραμματικό λόγο, ο οποίος ανταποκρίνεται απόλυτα στις καθημερινές ανάγκες των πολιτών με αναπηρία.
Οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιωμένες από τη μαζική και ενωτική του δράση, σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση αποτελούν την πλέον χειροπιαστή εγγύηση για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία.
1. Σύγχρονο, αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος που θα διασφαλίζει στους αναπήρους ένα περιβάλλον ίσων ευκαιριών και πρόσβασης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής. Η κοινωνική φροντίδα, η εκπαίδευση, η φυσική αποκατάσταση είναι αγαθά που ο κάθε άνθρωπος με αναπηρία δικαιούται να τα απολαμβάνει. Η εμπορευματοποίηση αυτών των αγαθών είναι ξένη έννοια για ένα σύγχρονο και δίκαιο κοινωνικό κράτος.
2. Δίκτυο πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης στην αναπηρία με την ανάπτυξη συγκεκριμένων δομών και δράσεων. Ενίσχυση και ανάπτυξη των κέντρων προγεννητικού ελέγχου. Ανάπτυξη μονάδων φυσικής αποκατάστασης σε κάθε υγειονομική περιφέρεια. Λήψη μέτρων για τις συνέπειες των τροχαίων ατυχημάτων. Αποτελεσματικός κοινωνικός έλεγχος στους εργασιακούς χώρους για την ουσιαστική εφαρμογή των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.
3. Σύσταση εθνικού μητρώου αναπήρων, ώστε ο σχεδιασμός των παρεμβάσεων να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των αναπήρων. Καθιέρωση της κάρτας αναπηρίας με βάση το διεθνές σύστημα ταξινόμησης και αξιολόγησης της αναπηρίας της παγκόσμιας οργάνωσης υγείας, με τις αναγκαίες προσαρμογές στην πραγματικότητα της χώρας μας.
4. Δημόσιο σύστημα κοινωνικής φροντίδας, το οποίο θα παρέχει αξιόπιστες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου σε όλους τους πολίτες που διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην χώρα μας. Ανασυγκρότηση όλων των υφιστάμενων δομών και προγραμμάτων κοινωνικής φροντίδας, όπως κεκυκαμεα, καφκα, βοήθεια στο σπίτι, κοινωνική μέριμνα, κλπ. Κοινωνικός έλεγχος και θέσπιση συγκεκριμένων προδιαγραφών για όλους τους φορείς δημόσιους και ιδιωτικούς που παρέχουν υπηρεσίες στον χώρο της πρόνοιας. Καθιέρωση μηχανισμών αξιολόγησης και αποτελεσματικότητας όλων των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από τον κρατικό προυπολογισμό και την Ε. Ε., με την καθιέρωση της διαφάνειας στην διαχείριση και ορθολογική κατανομή των πόρων. Κατάργηση του χουντικού διατάγματος 1111/1972 που διέπει τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στον αναπηρικό χώρο και την θέσπιση θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει τον εκδημοκρατισμό και την διαφάνεια σ’ αυτές.
5. Καθιέρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά με αναπηρία. Παροχή στους μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές, όλων των αναγκαίων τεχνολογικών και εποπτικών βοηθημάτων για την ισότιμη πρόσβαση τους στην εκπαίδευση. Ενίσχυση και αναβάθμιση όλων των ειδικών σχολείων τυφλών, κωφών, κινητικά αναπήρων, κ λ. π., με τους αναγκαίους πόρους και υποδομές, για την παροχή υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Πραγματική στήριξη των μαθητών με αναπηρία που συμμετέχουν στα προγράμματα ένταξης στα κοινά σχολεία, με την χορήγηση των αναγκαίων τεχνικών και εποπτικών βοηθημάτων και την παράλληλη στελέχωση τους με το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό.
6.΄Ενταξη όλων των ικανών για εργασία ανθρώπων με αναπηρία στην αγορά εργασίας. Άμεση ψήφιση ειδικού νόμου για την τοποθέτηση και παροχή κινήτρων σε φορείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την απασχόληση των αναπήρων. Καταβολή προστίμων σε φορείς του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που εφαρμόζουν πολιτικές διακρίσεων σε πολίτες με αναπηρία. Ποιοτική παροχή της αναγκαίας εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης. Καθιέρωση του επαγγελματικού προσανατολισμού και διεύρυνση των επαγγελμάτων που μπορούν να ασκούν οι άνθρωποι με αναπηρία με βάση τις ικανότητες τους.
7. Μετατροπή των προνοιακών αναπηρικών επιδομάτων σε εθνική σύνταξη, που το κόστος της να καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, και να καταβάλλεται σ’ όλους τους πολίτες που ζουν μόνιμα και νόμιμα στη χώρα μας. Η βαρύτητα της αναπηρίας, οι συνέπειες που προκαλούνται από αυτήν και οι συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες που ο καθένας αντιμετωπίζει θα είναι από τα βασικά κριτήρια της ενίσχυσης των αναπήρων.
8. Παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών από το ασφαλιστικό σύστημα, παροχή δωρεάν φαρμάκων για χρόνιες παθήσεις, χορήγηση όλων των αναγκαίων τεχνικών βοηθημάτων που διευκολύνουν την ζωή τους.
9. Ανάληψη δράσεων από μέρους της πολιτείας, που να διασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, όπως την πρόσβαση στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, στις συναλλαγές με την δημόσια διοίκηση, πρόσβαση σε κτήρια, πολιτιστικούς αθλητικούς, τουριστικούς, χώρους αναψυχής, κ λ. π..
10. Η πρόσβαση των αναπήρων στις νέες τεχνολογίες ως ένα πολύτιμο εργαλείο που θα συμβάλλει στην ισότιμη συμμετοχή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση έχει καθοριστική σημασία, εφόσον δίνει την δυνατότητα στους ανθρώπους με αναπηρία να διευκολύνονται στις καθημερινές τους συναλλαγές με την δημόσια διοίκηση.
11. Διασφάλιση της ποιότητας του αίματος με βάση τις προδιαγραφές της παγκόσμιας οργάνωσης υγείας. Στελέχωση και εξοπλισμός των κέντρων αιμοδοσίας. ΄Αμεση καθολική εφαρμογή του μοριακού ελέγχου του αίματος για τους μεταγγιζόμενους. Ενίσχυση και επέκταση των μονάδων αιμοκάθαρσης. Δημόσια εκστρατεία ενημέρωσης για την ανάγκη δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων, διαφάνεια στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Εκπόνηση και υλοποίηση ειδικών προγραμμάτων, ιδιαίτερα, για τα άτομα που αντιμετωπίζουν βαριές ή πολλαπλές αναπηρίες, συγκρότηση δομών για την ανεξάρτητη διαβίωση, και για τους ηλικιωμένους με αναπηρία.
Τα προβλήματα των πολιτών με αναπηρία παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις, όταν ασκείται η άκρατη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ιδιωτικοποίησης της οικονομίας, και το κοινωνικό κράτος και οι δομές του αντικαθίστανται από την επιχειρηματική φιλανθρωπία και την κρατική ελεημοσύνη των «ίσων ευκαιριών». Κατά την γνώμη μας, οι πολιτικές του κοινωνικού αποκλεισμού συνδέονται, σε τελική ανάλυση, με την ίδια την καπιταλιστική κοινωνική οργάνωση που παράγει και διευρύνει τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων των αναπήρων λοιπόν, δεν μπορεί παρά να εντάσσεται σε μια συνολική στρατηγική ανάσχεσης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και η επιτυχία αυτής της στρατηγικής περνάει από την πολιτική ενίσχυση της ενωτικής Αριστεράς.