Μαζί για την αλλαγή στην Ευρώπη!

.
Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Βερολίνο 29/11/08
Εκλογική Πλατφόρμα
Μαζί για την αλλαγή στην Ευρώπη!
Η Ευρώπη του 21ου αιώνα χρειάζεται ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και
αλληλεγγύη
Πλατφόρμα του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τις Εκλογές 2009 για το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο
I.
Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον Ιούνιο του 2009, θα είναι μια ευκαιρία για να αλλάξουμε
τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και να ανοίξουμε μία νέα προοπτική για την Ευρώπη.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια χρηματιστική, οικονομική και κοινωνική κρίση, μια κρίση ολόκληρου του
συστήματος, που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η κρίση αυτή ενισχύει και επιδεινώνει την κρίση
τροφίμων, ενέργειας και οικολογίας. Βαθαίνει το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων. Έχει άμεση επίδραση
στις ζωές όλων των λαών στην Ευρώπη και τον κόσμο. Παντού στην Ευρωπαϊκή Ένωση το σοκ είναι
τεράστιο. Η κρίση προκαλείται από το νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό και ειδικότερα
από τις ανεύθυνες πολιτικές και οικονομικές ελίτ, που προωθούν αυτόν τον επικίνδυνο καπιταλισμό,
του οποίου το τίμημα θα πληρώσουν οι λαοί. Θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη, τη διεθνή ασφάλεια και τη
συνύπαρξη. Ο κόσμος έχει οδηγηθεί σε αυτή την παγκόσμια κρίση από την ηγεμονική πολιτική των
ΗΠΑ και ειδικότερα της κυβέρνησης Μπους.
Η κρίση επιδεικνύει για ακόμα μια φορά την αποτυχία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, που
μεγιστοποίησε τα κέρδη των μεγάλων «παικτών» των χρηματιστικών αγορών σε παγκόσμια κλίμακα,
πέρα από κάθε κρατικό έλεγχο και παρέμβαση. Η πολιτική, τα κράτη και ολόκληρες κοινωνίες είναι
υποταγμένες στις ανεξέλεγκτες χρηματιστικές αγορές. Το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο: Έλλειψη
δημοκρατίας και το τέλος του κοινωνικού κράτους.
Οι πολιτικές των χαμηλών μισθών και της επισφαλούς εργασίας, ως συνέπειες των αντιπληθωριστικών
μέτρων που εφαρμόστηκαν από τις κυβερνήσεις των αναπτυγμένων χωρών, έβαλαν σε κίνδυνο το
χρηματιστικό και πιστωτικό σύστημα.
Οι κυβερνήσεις, οι θεσμοί της Ε.Ε. και οι παγκόσμιοι οικονομικοί θεσμοί, όπως το 9ΝΤ, η Παγκόσμια
Τράπεζα και ο ΠΟΕ επέβαλαν τις ιδιωτικοποιήσεις και την απορύθμιση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να
αμφισβητούνται τα νεοφιλελεύθερα θεμέλια των Συνθηκών της Ε.Ε., ιδιαίτερα η επιμονή στην "ανοικτή
οικονομία της αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό": η ανεξέλεγκτη κυκλοφορία του κεφαλαίου, η
απελευθέρωση και η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, το καθεστώς και η αποστολή της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Αυτή η ιστορική κρίση, που χτυπά την καρδιά του καπιταλισμού, μάς προκαλεί να συμβάλουμε στην
αντίσταση των λαών και να ανοίξουμε την προοπτική για την αλλαγή στην Ευρώπη. Το Κόμμα της
Ευρωπαϊκής Αριστεράς πιστεύει πως η διέξοδος από αυτή την κρίση μπορεί να δοθεί μόνο μέσω του
αγώνα για μια δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη: Μια Ευρώπη των λαών και όχι των τραπεζών.
Αυτή η κρίση είναι και πολιτική κρίση. Το Ιρλανδικό, το Γαλλικό και το Ολλανδικό ΟΧΙ στη Συνθήκη της
Λισαβόνας και την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη απέδειξαν πως ένας διευρυνόμενος αριθμός
ανθρώπων στην Ευρώπη διαφωνεί με τις αντιδημοκρατικές και αντικοινωνικές πολιτικές της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύουν πως αυτή η Ε.Ε. είναι ένα απόμακρο και ακατανόητο οικοδόμημα
που δεν τους αφορά, που αγνοεί τις ελπίδες τους και την πραγματική τους κατάσταση.
Επιβεβαιώνουμε το ΟΧΙ μας στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Η δημοκρατική έκφραση των λαών πρέπει
να γίνει σεβαστή, μέσω μιας νέας διαδικασίας, που θα βασίζεται στην ενεργή συμμετοχή των λαών,
των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Χρειάζεται άμεσα να ενισχυθούν η
δημοκρατική συμμετοχή και οι εξουσίες των Κοινοβουλίων, μέσα από κανόνες για την υποβολή
λαϊκών αιτημάτων, τη διεύρυνση της συναπόφασης και τις σχέσεις μεταξύ των εθνικών Κοινοβουλίων
και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι πολίτες της Ε.Ε. πρέπει να συζητήσουν και να αποφασίσουν για
μια εναλλακτική πρόταση έναντι της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εμπλέκεται στις ζωές των λαών της Ευρώπης. 15 χρόνια μετά τη Συνθήκη του
Μάαστριχτ οι νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις κυριαρχούν: Οι συνθήκες ζωής και εργασίας της
πλειοψηφίας του ευρωπαϊκού πληθυσμού έχουν επιδεινωθεί ραγδαία: Οι μεγαλύτεροι χρόνοι εργασίας,
τα περισσότερα χρόνια δουλειάς, οι ανεπαρκείς μισθοί, η αυξανόμενη μακροχρόνια και νεανική
ανεργία, οι μισές δουλειές, η προσωρινή απασχόληση και απλήρωτη πρακτική άσκηση είναι η
σκανδαλώδης πραγματικότητα. Από κάθε άποψη, οι δημόσιες υπηρεσίες χρησιμοποιούνται για την
κερδοφορία. Παράλληλα με αυτά, συμβαδίζουν η ψυχολογική και η σωματική πίεση, οι ασθένειες, ο
φόβος, η απώλεια της αλληλεγγύης και η βία έναντι των πιο αδύναμων μελών της κοινωνίας. Η
κατάσταση των μεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα κράτη-μέλη της, καθώς και η
μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε. αντικατοπτρίζουν όλα αυτά με δραματικό τρόπο. Από την άλλη
πλευρά, τα κέρδη έχουν αυξηθεί τρομακτικά: οι μάνατζερς απολαμβάνουν αστρονομικούς μισθούς,
ακόμα κι όταν οι πράξεις τους έχουν αρνητικές συνέπειες. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι
φτωχοί, φτωχότεροι.
Σε σχέση με τα πρόσφατα γεγονότα στην Ευρώπη, όπως η διαμάχη στον Καύκασο, οι εξελίξεις στο
Κόσοβο και οι διμερείς συνθήκες με τις ΗΠΑ για την εγκατάσταση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων
στην Ανατολική Ευρώπη, και η συνεχιζόμενη κούρσα πολεμικών εξοπλισμών, είναι σημαντικό για την
Ε.Ε. να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και να βρει πολιτικές λύσεις για κάθε διαμάχη.
Η στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε., συνδεδεμένη με το ΝΑΤΟ, πρέπει να
αντικατασταθεί από μια εναλλακτική θεώρηση της ασφάλειας, βασισμένη στην ειρήνη, το διάλογο και τη
διεθνή συνεργασία.
Πολλοί άνθρωποι απογοητεύονται, δυσανασχετούν ή αποστρέφονται την ευρωπαϊκή πολιτική. Όμως,
άλλοι αγωνίζονται για τις δουλειές τους και την κοινωνική ασφάλιση, για δημόσιες υπηρεσίες και για το
δικαίωμα της συμμετοχής στις πολιτικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Αγωνίζονται για τα πολιτικά,
κοινωνικά και ατομικά τους δικαιώματα, για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των
ανθρώπων που ζουν στην ΕΕ. Η μετανάστευση και το άσυλο έχουν γίνει πρωτεύον ζήτημα του
πολιτικού αγώνα. Οι άνθρωποι αγωνίζονται για ισότητα των φύλων και δημοκρατία, δικαιοσύνη και για
το δικαίωμα όλων των λαών να ζουν με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η Ε.Ε. βρίσκεται σε σταυροδρόμι:
?? Είτε θα συνεχίσει την παρούσα καπιταλιστική πολιτική της, που βαθαίνει την οικονομική, διατροφική
και ενεργειακή κρίση,
?? Είτε θα μετατραπεί σε μια περιοχή βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης, ειρήνης και
αμοιβαίας συνεργασίας, ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, δημοκρατικής συμμετοχής και
αλληλεγγύης, όπου ο αντιφασισμός, ο αντιρατσισμός, οι πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα
δικαιώματα θα αποτελούν κοινή πρακτική.
Η επιλογή βρίσκεται στα χέρια των λαών. Για να υπερβούμε την παραίτηση και την αποχή, εμείς λέμε:
Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις. Οι πολιτικές τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει
και μπορούν να αλλάξουν.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά διεκδικεί αυτή η Ευρώπη να γίνει μια ειρηνική και πολιτική Ευρώπη, της οποίας
οι οικονομίες θα είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμες, θα είναι φεμινιστική και θα αναπτύσσεται
στη βάση της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Αυτό απαιτεί μια νέα συνέργεια μεταξύ κοινωνικών και
πολιτικών δυνάμεων. Χρειάζεται ιδέες, πρωτοβουλίες και τη σκληρή δουλειά πολιτικών φορέων και
δημοκρατικών δυνάμεων, συνδικάτων και κοινωνικών κινημάτων, εκπροσώπων των κοινωνιών. Οι
εναλλακτικές λύσεις είναι εφικτές –μέσα από τον κοινό αγώνα, τόσο στους δρόμους, όσο και στα
Κοινοβούλια.
Συμμετέχουμε στους αγώνες του ειρηνιστικού και αντιπολεμικού κινήματος, του κινήματος ενάντια στην
παγκοσμιοποίηση και όλων όσοι αντιστέκονται στην επισφάλεια της ζωής, στους αγώνες των
εργαζομένων, των γυναικών και της νεολαίας.
Συνεργαστήκαμε επιτυχημένα με τους εκπροσώπους άλλων σοσιαλιστικών, κομμουνιστικών και
σκανδιναβικών πράσινων-αριστερών κομμάτων μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της GUE/NGL στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο πλουραλιστικός χαρακτήρας αυτής της Ομάδας εμπλούτισε τη δημιουργική
δύναμη της αριστερής αντιπολίτευσης από το 2004 ως το 2009. Επιθυμούμε να αναπτύξουμε
περισσότερο αυτή την εμπειρία στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Μπροστά στην παρούσα κρίση, η Ευρωπαϊκή Αριστερά καλείται ολοένα και περισσότερο να παίξει
αποφασιστικό ρόλο για την ανάδειξη κοινών πολιτικών δράσεων ενάντια στην πολιτική και πολιτισμική
ηγεμονία της 9εξιάς.
Η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Ε.Ε. έγινε δυνατή, μεταξύ άλλων, εξαιτίας ενός
είδους μεγάλου συνασπισμού ανάμεσα στα κόμματα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και των
Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Αυτή η συναίνεση είναι ένας από τους λόγους για την πολιτική κρίση του
τρόπου λειτουργίας της Ευρώπης. 9ημιουργεί μεγάλες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό των
σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά παλεύει ενάντια στα Συντηρητικά, τα Φιλελεύθερα, τα Σοσιαλδημοκρατικά και
τα «Πράσινα» κόμματα στα κράτη-μέλη, και στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, που
εμμένουν στη λογική της παρούσας ευρωπαϊκής πολιτικής.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά παλεύει με στόχο την αλλαγή και την ανάκτηση του πολιτικού χώρου στην
Ευρώπη,
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά επιβεβαιώνει το συνεπή αγώνα της ενάντια σε κάθε απόπειρα των ακροδεξιών
και των λαϊκιστικών δεξιών κομμάτων να διευρύνουν την επιρροή τους στην Ευρώπη.
II. Υπέρβαση της κρίσης: Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη
Για μια κοινωνική και οικολογική οικονομία στην Ευρώπη
Η κρίση απαιτεί μία συντονισμένη απάντηση σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει μια πολιτική που βασίζεται στην οικονομική και κοινωνική
ανάπτυξη και στην προστασία του περιβάλλοντος. Στόχος της είναι η υπεράσπιση και η ανάπτυξη των
κοινωνικών κατακτήσεων. Σε αντίθεση με τη στρατηγική της Λισσαβόνας, αγωνιζόμαστε για μια
στρατηγική βασισμένη στις αξίες της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, της πλήρους απασχόλησης και
μιας ορθολογικής σχέσης με τη φύση. Αυτή είναι εφικτή μόνο εφόσον αλλάξουν οι υπάρχοντες κανόνες
του διεθνούς οικονομικού και χρηματιστικού συστήματος.
Είναι απαραίτητο να επανιδρυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στη βάση νέων παραμέτρων: να είναι ικανή να
εστιάσει στους ανθρώπους και τα δικαιώματα πάνω από τα κέρδη.
Τονίζουμε ότι δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να πληρώσουν την κρίση για να σωθούν οι τράπεζες και το
χρηματιστικό σύστημα. Η λογική των σχεδίων του G7, όπως και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η
ιδιωτικοποίηση του κέρδους και η κοινωνικοποίηση των ζημιών.
Εντούτοις, ακόμη και η τρέχουσα νομοθεσία επιτρέπει τις δαπάνες για ένα σχέδιο επενδύσεων ικανό να
εγγυηθεί την απασχόληση, να στηρίξει την οικολογική αναδιάρθρωση της οικονομίας.
Στο θέμα της χρηματοδότησης, η κρίση ανέδειξε το σημαντικό μέρος που καταλαμβάνουν οι πιστώσεις.
Οι πιστώσεις πρέπει να επαναπροσανατολιστούν στον παραγωγικό τομέα της οικονομίας και τις
συλλογικότητες, στην απασχόληση, τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προτεραιότητες, από τις πόλεις
και τις περιφέρειες μέχρι το σύστημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για να πραγματοποιηθεί
αυτός ο επαναπροσανατολισμός των πιστώσεων και των χρημάτων, διεκδικούμε το δημόσιο και
κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού και του χρηματιστικού συστήματος. 9ιεκδικούμε το δικαίωμα των
εργαζομένων και των οργανώσεών τους καθώς και το δικαίωμα των εκλεγμένων στην τοπική
αυτοδιοίκηση να ελέγχουν τη χρήση των πιστώσεων και των επιχορηγήσεων.
Κριτικάρουμε τους στόχους και τις τρέχουσες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας· την
απόλυτη ανεξαρτησία της από οποιαδήποτε μορφή πολιτικού ελέγχου· την έλλειψη διαφάνειας στις
αποφάσεις της και τις δράσεις της. Υπογραμμίζουμε την άμεση ανάγκη, η νομισματική της πολιτική να
ανταποκρίνεται στους στόχους μιας νέας ανάπτυξης της οικονομίας και της απασχόλησης, οι οποίες
αποτελούν προτεραιότητα σε σχέση με την διατήρηση του πληθωρισμού.
Γι αυτό, ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πρέπει να αλλάξει σύμφωνα με τα κριτήρια της
απασχόλησης και της κοινωνικής και οικολογικής ανάπτυξης με επιλεκτική μείωση των επιτοκίων. Η
ΕΚΤ πρέπει να υπόκειται σε δημόσιο και δημοκρατικό έλεγχο και οι κανονισμοί της πρέπει να
αλλάξουν.
Το Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας πρέπει να αντικατασταθεί από ένα νέο σύμφωνο
αλληλεγγύης, που θα εστιάζει στην ανάπτυξη, την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική και
περιβαλλοντική προστασία.
Πρέπει να φορολογηθούν οι χρηματιστικές συναλλαγές και τα εισοδήματα στην Ευρώπη και να
καταργηθούν οι φορολογικοί παράδεισοι. Είναι επίσης απαραίτητο να καθιερωθεί η φορολογία στα
κερδοσκοπικά κεφάλαια, προκειμένου να τροφοδοτηθεί η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού αποθέματος.
Οι κινήσεις κεφαλαίου, ειδικότερα τα κέρδη που δεν συνδέονται άμεσα με τις επενδύσεις και το
εμπόριο, πρέπει να υπόκεινται σε έλεγχο και φορολογία.
Ο φόρος Tobin μπορεί να αποτελέσει το εργαλείο για την χρηματοδότηση καινοτόμων βιομηχανικών
πρωτοβουλιών στους τομείς που υποδεικνύονται από τις διεθνείς υπηρεσίες του ΟΗΕ και που
στοχεύουν στην μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αέριων ρύπων και στην αύξηση του αριθμού των
θέσεων εργασίας. Αυτό το ευρωπαϊκό ταμείο θα έπρεπε να περιληφθεί στις κατευθύνσεις και στα
προγράμματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: ένα είδος «πράσινου new deal» του ίδιου του
Κοινοβουλίου.
Τα κοινωφελή αγαθά και οι στρατηγικοί οικονομικοί τομείς, συμπεριλαμβανομένου του πιστωτικού και
του χρηματιστικού συστήματος, πρέπει να κοινωνικοποιηθούν (εθνικοποιηθούν), ενώ υπάρχει ανάγκη
να επανοικοδομηθεί ένα καθολικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Η
ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών πρέπει να αντιστραφεί. Πρέπει να αυξηθούν οι αμοιβές και τα
εισοδήματα των εργαζομένων. Πρέπει να εναρμονίσουμε το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα, έτσι ώστε
να βασίζεται στην αρχή της φορολογικής προοδευτικότητας.
Όσον αφορά στα νέα δικαιώματα και εξουσίες των εργαζομένων και των πολιτών, πρέπει αυτοί να
μπορούν να σπάσουν το μονοπώλιο της πληροφόρησης και των στρατηγικών αποφάσεων που
ιδιοποιούνται οι κυρίαρχοι παράγοντες της αγοράς και να τα διεκδικήσουν γι’ αυτούς τους ίδιους, ώστε
να επιτύχουν ένα πραγματικό μετασχηματισμό της πολιτικής εξουσίας. Η δημοκρατία πρέπει να ξεκινά
από την εμπλοκή των ίδιων των πολιτών και να επεκτείνεται σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής ζωής.
Η παρούσα πολιτική της μισθολογικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής εγκατάλειψης πρέπει να
αντικατασταθεί από βιώσιμα ευρωπαϊκά κριτήρια που να προλαμβάνουν τη φτώχεια. Εφόσον οι
αποφάσεις του Ευρωπαϊκού 9ικαστηρίου συνιστούν σκληρές επιθέσεις στις συλλογικές συμβάσεις και
τους εργασιακούς κανόνες, τονίζουμε την αναγκαιότητα της ενδυνάμωσης των συλλογικών συμβάσεων
και της ενίσχυσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Απορρίπτουμε την Κοινοτική Οδηγία η οποία
επεκτείνει το χρόνο εργασίας σε 65 ώρες την βδομάδα, επιτρέπει την πλήρη ελαστικοποίηση και
εκτοξεύει την εξατομίκευση της εργασίας.
Για μας, το ανώτατο όριο ωρών απασχόλησης την βδομάδα, που να επιτρέπεται από το νόμο, κατά
μέσο όρο, δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 40 ώρες. Όλοι οι κανονισμοί της Ε.Ε. και οι εθνικές νομοθεσίες
σχετικά με τις ώρες απασχόλησης πρέπει να αλλάξουν αναλόγως. Αγωνιζόμαστε για 35 ώρες εργασίας
την εβδομάδα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι όποιες υπάρχουσες καλύτερες εθνικές ρυθμίσεις θα
πρέπει να διατηρηθούν. Απαιτούμε έναν Ευρωπαϊκό Κατώτατο Μισθό που να ισούται τουλάχιστον με
το 60% του μέσου εθνικού μισθού και να μην θέτει σε κίνδυνο τις συλλογικές συμβάσεις.
Είναι απαραίτητο ένα κατώτατο εισόδημα για τους ανέργους, καθώς και μια κατώτερη σύνταξη,
συνδεδεμένη με τον κατώτατο μισθό και αυτομάτως προσαρμοζόμενη στην εξέλιξη των τιμών, ώστε να
εγγυώνται μια ζωή με αξιοπρέπεια. Τα ελαστικά όρια συνταξιοδότησης θα πρέπει να είναι εγγυημένα,
λαμβάνοντας υπόψιν τις υπάρχουσες ρυθμίσεις στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.
Απαιτούμε την ενίσχυση των δικαιωμάτων των μεταναστών να εργάζονται όπου ζουν στην Ε.Ε. Ένας
νόμος μετανάστευσης θα πρέπει να εστιάζει στα συμφέροντα των μεταναστών και όχι στα συμφέροντα
των επιχειρήσεων που ψάχνουν για φτηνό εργατικό δυναμικό και εξαναγκάζουν εκατομμύρια
μετανάστες να εργάζονται στην μαύρη αγορά εργασίας. Απορρίπτουμε οποιονδήποτε κανονισμό ή
οδηγία της Ε.Ε. και των κρατών-μελών της, που επιβάλλει την απέλαση. Αυτό που χρειάζεται είναι μία
ρύθμιση και μια άδεια εργασίας για αναζήτηση απασχόλησης.
Απορρίπτουμε την επινόηση της Στρατηγικής της Λισαβόνας περί «ελαστικοποίησης με ασφάλεια»
(«flexicurity»). Προτεραιότητά μας είναι να γίνουν βήματα ενάντια στη φτώχεια, την κοινωνική
περιθωριοποίηση και την επισφάλεια, βήματα για την πλήρη απασχόληση σε μόνιμες θέσεις εργασίας,
με αυξανόμενους μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Οι φόροι εισοδήματος και κεφαλαίου θα
πρέπει να αυξηθούν, ώστε να κάνουν δυνατή την αναδιανομή από την κορυφή προς τα κάτω.
Η εκπαίδευση, η φροντίδα των παιδιών, των εφήβων, των ασθενειών και της τρίτης ηλικίας, η υγεία, η
παροχή νερού και η εναπόθεση των απορριμμάτων, η παροχή ενέργειας, οι δημόσιες μεταφορές, οι
ταχυδρομικές υπηρεσίες, ο πολιτισμός και ο μαζικός αθλητισμός δεν είναι εμπορεύσιμα αγαθά, αλλά
δημόσιες υπηρεσίες, που ανήκουν στην κρατική ευθύνη. Γι αυτό δεν πρέπει να εμπλέκονται σε
ανταγωνισμό για χαμηλότερα κόστη και υψηλότερα κέρδη. 9εν θέλουμε άλλες ιδιωτικοποιήσεις των
δημοσίων υπηρεσιών και αγαθών, αλλά την επιστροφή τους σε δημόσια ιδιοκτησία. Υποστηρίζουμε τις
ισχυρές δημόσιες υπηρεσίες και τις περισσότερες επενδύσεις στην εκπαίδευση, την περίθαλψη και τη
φροντίδα της υγείας, τις δημόσιες μεταφορές, και τον αθλητισμό.
Για μας, τα κλιματικά και κοινωνικά ζητήματα συνδέονται. Γι αυτό οι τρέχουσες χρηματιστικές και
οικονομικές κρίσεις δεν μπορούν να διαχωριστούν από τις προκλήσεις των κλιματικών αλλαγών και
ενός επαναπροσανατολισμού του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης. Υποστηρίζουμε την άμεση και
επίμονη ανάπτυξη μιας νέας, διεθνούς συνθήκης, σύμφωνα με την 4η Έκθεση της 9ιακυβερνητικής
Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή και με το Πλάνο 9ράσης της Ε.Ε. για το διάστημα 2007-2009.
Απαιτούμε την πλήρη εφαρμογή των υπογεγραμμένων και υποσχεθεισών υποχρεώσεων της Ε.Ε. σε
όλα τα πεδία των κλιματικών και ενεργειακών πολιτικών. Οι παρακάτω συμβιβασμοί αποτελούν το
μίνιμουμ για την εφαρμογή όλων των ήδη υπογεγραμμένων δεσμεύσεων για την κλιματική προστασία.
- Μείωση κατά 30% των παγκόσμιων εκπομπών ρύπων ως το 2020 στο επίπεδο του 1990 και
τουλάχιστον κατά 80% μέχρι το 2050
- Αύξηση της χρήση της ανανεώσιμης ενέργειας τουλάχιστον κατά 25% έως το 2020
- Μείωση κατά 25% τη συνολικής κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας έως το 2020 και αύξηση της
ενεργειακής αποδοτικότητας κατά δύο τοις εκατό ετησίως, συμπεριλαμβανομένου ενός ορίου κατά
κεφαλήν κατανάλωσης.
- Πρέπει να ισχύσει η υποχρέωση αποδοτικότητας για τη βιομηχανία και τους παραγωγούς
ενεργοβόρων αγαθών.
- Οι επιχορηγήσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε. πρόκειται κατά συνέπεια να περιοριστούν στον τομέα της
ενεργειακής αποδοτικότητας και των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας.
Είμαστε ενάντια στον περιορισμό του Πρωτοκόλλου του Κιότο σε ένα σύστημα αγοράς ποσοστώσεων
εκπομπών αέριων ρύπων. Είναι απαραίτητο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η Συνθήκη Κιότο 2, να
περιέχει μια νέα περιεκτική στρατηγική που θα επιτρέπει τη μείωση των εκπομπών, καθιστώντας την
ανάπτυξη πιο δίκαιη και αντικειμενική. Χρειάζεται ένα νέο πρότυπο βασισμένο στη συνεργασία, αντί
του ανταγωνισμού, ξεκινώντας από τη μεταφορά τεχνολογίας στις αναπτυσσόμενες χώρες, τη
χρηματοδότηση των καθαρών τεχνολογιών και των πολιτικών για την ρύθμιση των κλιματικών
αλλαγών.
Το νερό είναι παγκόσμιο αγαθό και η πρόσβαση σε αυτό πρέπει να είναι εγγυημένη, ως ανθρώπινο
δικαίωμα.
Η προστασία της φύσης και η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών, ο μετασχηματισμός των φυσικών
τοπίων, καθώς και οι προμήθειες ασφαλών τροφίμων αποτελούν προκλήσεις για την ίδια την ύπαρξή
μας. Απαιτούμε μια συμφωνία για τις υψηλότερες περιβαλλοντικές προδιαγραφές στην Ε.Ε. και τη
συμβολή στη διάσωση της βιοποικιλότητας για τις μελλοντικές γενιές (στις στρατηγικές και τις πολιτικές
πρέπει να συμπεριληφθούν ενεργά βήματα για τη μείωση των αποβλήτων, την προστασία του νερού,
για πολιτικές πρασίνου και πρόληψης της ερημοποίησης κ.α., ειδικά στους τομείς της γεωργίας, της
ενέργειας και της κλιματικής προστασίας).
Παλεύουμε για μια ουσιαστική αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ε.Ε. Αυτή
πρέπει να προσανατολιστεί στο δικαίωμα των λαών παντού στον κόσμο, να αποφασίζουν οι ίδιοι για
την αγροτική πολιτική τους με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον.
Εναντιωνόμαστε σε κάθε μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ε.Ε. που αντιβαίνει τις
δημόσιες αγροτικές πολιτικές. Απαιτούμε η γεωργία να μην αποτελέσει θέμα των διαπραγματεύσεων
του ΠΟΕ και εναντιωνόμαστε στην ολοένα και μεγαλύτερη μετατροπή της γεωργίας σε πεδίο δράσης
νεοφιλελεύθερων φορέων και εφαρμογής μέτρων απελευθέρωσης παγκοσμίως. Στηρίζουμε το αίτημα
για διατροφική αυτάρκεια.
.
Αυτό σημαίνει προτεραιότητα στην τοπική αγροτική παραγωγή και την ποιότητα των τροφίμων και
κανένα περιορισμό στη διάθεση των προϊόντων στην παγκόσμια αγορά. Η πρόσβαση στη γη, τους
σπόρους, το νερό και τις πιστώσεις πρέπει να ρυθμιστεί με μια πραγματική μεταρρύθμιση των γαιών
στην Ευρώπη και τις άλλες ηπείρους.
Απαιτούμε μια περιεκτική πολιτική αγροτικής ανάπτυξης: η ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και οι
ευκαιρίες απασχόλησης πρέπει να αποτελέσουν τα κεντρικά κριτήρια ανάπτυξης της υπαίθρου, με την
εφαρμογή τομεακών πολιτικών, την υποστήριξη της γεωργικής βιοποικιλότητας και της αγροτικής
απασχόλησης, ιδιαίτερα για τους νέους και τις γυναίκες. Οι επιχορηγήσεις πρέπει να δίνονται με
οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια και όχι για το κέρδος μεγάλων παραγωγών
ορισμένων τομέων.
Ξεκινώντας από αυτό το σημείο, η διανομή του προϋπολογισμού της ΚΑΠ πρέπει να
αναπροσανατολιστεί ιδιαίτερα στις ανάγκες των αγροτικών περιοχών, των μικρής κλίμακας
παραγωγών, των μειονεκτούντων και ορεινών περιοχών.
Η γεωργία στον 21ο αιώνα πρέπει να αντιστοιχεί σε μια πολυσύνθετη πτυχή: την προστασία του
φυτικού πολλαπλασιαστικού υλικού, την εγγύηση του δικαιώματος των αγροτών να έχουν τους δικούς
τους σπόρους, την εφαρμογή προγραμμάτων ανάπτυξης της οργανικής γεωργίας και του ζωικού
κεφαλαίου, την απαγόρευση της χρήσης των «γενετικά τροποποιημένων οργανισμών» (ΓΤΟ) στην
παραγωγή των τροφίμων και των προϊόντων διατροφής, την υπεράσπιση και την αξιοποίηση της
ονομασίας προέλευσης και στις μη ευρωπαϊκές αγορές.
III. Μια ειρηνική Ευρώπη της συνεργασίας
Κανένας πόλεμος δεν πρέπει ποτέ ξανά να ξεκινήσει από ευρωπαϊκό έδαφος. 9εν θεωρούμε πολιτικά
εργαλεία τον πόλεμο και τη στρατιωτικοποίηση και επιθυμούμε μια στρατηγική η οποία θα εγγυάται
ασφάλεια για όλους.
Ο αφοπλισμός και η μετατροπή των πολεμικών βιομηχανιών είναι βασικά καθήκοντα. Κάνουμε
εκστρατεία ενάντια στη διάταξη της Συνθήκης της Λισαβόνας που προβλέπει τον επανεξοπλισμό, όχι
μόνο λόγω των φονικών και οικολογικά καταστροφικών όπλων, αλλά και επειδή αποσπά πόρους από
την οικονομική, την κοινωνική και την οικολογική ανάπτυξη. Η Υπηρεσία Άμυνας της Ε.Ε. πρέπει να
αντικατασταθεί από μια υπηρεσία αφοπλισμού, προορισμένη να βάλει φραγμό στην κούρσα των
εξοπλισμών, τη μαζική παραγωγή εξοπλισμών και τη κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής, καθώς και
στη στρατιωτικοποίηση του διαστήματος και των ωκεανών, στη βάση συμφωνιών αφοπλισμού.
Οι αναδυόμενες διαμάχες στην Ευρωπαϊκή ήπειρο –πιο συγκεκριμένα μετά την άρνηση των
κυβερνήσεων να ξανασκεφτούν για τη συνεργασία όλων των Ευρωπαϊκών κρατών σε μια ίση και δίκαιη
βάση από το 1990- αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός νέου συλλογικού συστήματος
ασφάλειας στην ήπειρο αυτή. Από μια περιφερειακή κρίση και κατάσταση πολέμου, η διαμάχη του
Καυκάσου τον Αύγουστο του 2008 τελικά έγινε μια διεθνής κρίση, η οποία τώρα εμπλέκει τις ΗΠΑ.
Καλούμε την κοινωνία των πολιτών στην Ευρώπη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση να αγωνιστεί για μία
πολιτική λύση. Ο κίνδυνος εξάπλωσης τέτοιων συγκρούσεων σε άλλες ευρωπαϊκές περιφέρειες
παραμένει στην επικαιρότητα. Την ίδια ώρα, η εμπλοκή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και οι
αυξανόμενες απαιτήσεις των ΗΠΑ για αύξηση της εκεί ευρωπαϊκής συμμετοχής, δείχνουν την αποτυχία
της στρατηγικής των στρατιωτικών επεμβάσεων, που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση του Μπους.
Καταδεικνύει την αναπτυσσόμενη αντιπαράθεση μεταξύ του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος για την
ασφάλεια και την στρατηγική των πολεμικών επεμβάσεων και της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά επιβεβαιώνει την απαίτησή της για την διάλυση του ΝΑΤΟ. Είμαστε αντίθετοι
στην λογική των στρατιωτικών μπλόκ, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών και των πολιτικών για
την δημιουργία ευρωπαϊκών στρατιωτικών δομών.
Περισσότερο από ποτέ, η ασφάλεια στην Ευρώπη πρέπει να βασιστεί στις αρχές της ειρήνης, του
αφοπλισμού, της δομικής ανικανότητας επίθεσης και της λύσης των διαμαχών με πολιτικά μέσα εντός
του συστήματος του ΟΑΣΕ, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές ενός αναμορφωμένου,
εκδημοκρατισμένου συστήματος Ηνωμένων Εθνών. Ένα τέτοιο συλλογικό Ευρωπαϊκό σύστημα
συνεργασίας πρέπει να εγγυάται την ασφάλεια και την χωρίς όρους πρόσβαση στην παροχή ενέργειας,
το περιβάλλον, τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.α.
Πρέπει να τονίσουμε τον πολιτικό, και όχι μόνο στρατιωτικό, αρνητικό ρόλο που παίζει το ΝΑΤΟ,
σύμφωνα με τα αμερικανικά συμφέροντα στην Ευρώπη. Ακόμα και μετά το τέλος της αντιπαράθεσης
του Ανατολικού και του 9υτικού Μπλοκ, το ΝΑΤΟ παρέμεινε και αναπτύχθηκε ακόμη περισσότερο σε
ένα επιχειρησιακό εργαλείο των κυβερνήσεων των ΗΠΑ για τις ηγεμονικές στρατηγικές τους. Η
διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς ανταποκρίνεται σε αυτήν την λογική.
Οι διμερείς συμφωνίες των Ηνωμένων Πολιτειών με διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, όπως αυτήν με την
Ιταλία για τη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στην Βιτσέντζα, με την Πολωνία και την Τσεχία για την
ανάπτυξη συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ και εκείνων με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
για τις νέες στρατιωτικές βάσεις, δεν αποτελούν μόνο απειλή για την ανεξαρτησία της Ευρώπης, αλλά
δημιουργούν και πραγματικό κίνδυνο νέας αντιπαράθεσης στην Ευρώπη.
Η απόσυρση των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων και του 9υτικού συνασπισμού, του οποίου ηγούνται οι
ΗΠΑ, από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, είναι αναγκαία. Η διεθνής κοινότητα, καθώς και η Ε.Ε., πρέπει να
υποστηρίξουν τον λαό του Αφγανιστάν, για να βρει μια πολιτική λύση με μη-στρατιωτικό τρόπο, στη
βάση του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. kς επιπλέον μέτρο,
απαιτούμε το κλείσιμο όλων των Νατοϊκών και Αμερικανικών βάσεων στην Ευρώπη. Είμαστε εναντίον
των Αμερικανικών (ή οποιωνδήποτε ευρωπαϊκών) 9ορυφορικών Αμυντικών Εγκαταστάσεων με
Ευρωπαϊκές και μη Ευρωπαϊκές αναπτύξεις στρατευμάτων, και υποστηρίζουμε πλήρως τους Τσέχους,
τους Πολωνούς, τους Βούλγαρους και τους Ρουμάνους πολίτες που παλεύουν εναντίον τους.
Απορρίπτουμε κάθε στρατιωτική χρήση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Galileo.
Οι αναπτυξιακές και εμπορικές πολιτικές της Ε.Ε. πρέπει να συμμορφωθούν πραγματικά με τους
Στόχους Ανάπτυξης της Χιλιετηρίδας (Millennium Development Goals) και να ευθυγραμμιστούν με την
αρχή της ισότητας όλων των χωρών. Οι διμερείς ευρωπαϊκές Συμφωνίες Συνεργασίας (EPA) είναι ο
λάθος δρόμος. Η πολιτική διεθνούς εμπορίου της Ε.Ε. πρέπει να κρίνεται σε σχέση με το αν δίνει
επαρκείς απαντήσεις για την επίλυση των παγκόσμιων κοινωνικών και οικολογικών προβλημάτων. Η
μάχη εναντίον της ακόμη διευρυνόμενης φτώχειας και των ανισοτήτων πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο
της αναπτυξιακής συνεργασίας · η κακή χρήση της αναπτυξιακής συνεργασίας για τη συνέχιση ενός
τύπου αποικιακών σχέσεων, για τη μονόπλευρη στήριξη των εξαγωγικών βιομηχανιών προς όφελος
των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων ή ως γεωπολιτικού εργαλείου, πρέπει να σταματήσει. Επιθυμούμε την
απαγόρευση του μετασχηματισμού των τροφίμων σε καύσιμα. Απαιτούμε την απάλειψη του χρέους
των φτωχότερων χωρών του κόσμου και την αναθεώρηση των δομικών ρυθμιστικών προγραμμάτων
της Παγκόσμιας Τράπεζας και του 9ΝΤ.
Υποστηρίζουμε την περαιτέρω ανάπτυξη της μεσογειακής συνεργασίας. Είναι το κλειδί για την επίτευξη
της ειρήνης και της ασφάλειας στη Μέση Ανατολή. Απαιτείται η δραστήρια συμμετοχή όλων των
πολιτικών δυνάμεων και των κοινωνιών των πολιτών στις εμπλεκόμενες χώρες. Η δημοκρατική και
διαφανής διαδικασία πρέπει να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των χωρών στο Βορρά και στο Νότο της
Μεσογείου. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την αποφυγή της μετατροπής αυτού του φιλόδοξου
πολιτικού σχεδίου της Μεσογειακής Ένωσης σε μια πολιτική δομή ανισότητας.
Μια Μεσόγειος διαρκούς και σταθερής ειρήνης είναι αδύνατη χωρίς την επίλυση της σύγκρουσης στη
Μέση Ανατολή. Η ουσιαστική προϋπόθεση για αυτήν είναι η αναγνώριση και η πραγματοποίηση του
δικαιώματος του Παλαιστινιακού λαού να έχει ένα ανεξάρτητο, βιώσιμο κράτος δίπλα-δίπλα με το
κράτος του Ισραήλ –με ίσα δικαιώματα και διαβίωση από κοινού σε μια ειρηνική γειτονιά. Η
Ευρωπαϊκή Αριστερά θα κάνει τα μέγιστα για να απαιτήσει και να πιέσει την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της
να δράσουν με συνέπεια προς αυτή την κατεύθυνση. Η Ευρώπη πρέπει να χειραφετηθεί από το
αμερικανικό σχέδιο για την "Ευρύτερη Μέση Ανατολή", να εμπλακεί ενεργά η ίδια για να δοθεί τέλος στη
στρατιωτική κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, για την κατεδάφιση του «Τείχους», σύμφωνα με τη
Συμβουλευτική Γνώμη του 9ιεθνούς 9ικαστηρίου και για την αυστηρή εκπλήρωση όλων των σχετικών
ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Η Ε.Ε. πρέπει να κάνει περισσότερα πολιτικά βήματα για την
υποστήριξη του αιτήματος των αραβικών χωρών στην περιοχή και να συμβάλει στην αύξηση της
συνειδητοποίησης της κοινωνίας των πολιτών στο να εργαστούν προς μια ενεργό πολιτική για την
επίλυση της σύγκρουσης. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά αντιτίθεται στην πορεία των πολιτικών
αντιπαράθεσης των ΗΠΑ και της Ε.Ε. έναντι του Ιράν - συγκεκριμένα, σε σχέση με την επίλυση της
διαμάχης για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας - και απαιτεί αυστηρές πολιτικές διαπραγματεύσεις. Η
Ευρωπαϊκή Αριστερά εκφράζει την αλληλεγγύη της με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που
αγωνίζονται για την συνεπή εφαρμογή και εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά τονίζει την δέσμευσή της σε μια διαδικασία ασφάλειας και συνεργασίας όλων
των κρατών στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου του
δικαιώματος του λαού της Σαχάρας στην αυτοδιάθεση, με βάση τα υπάρχοντα ψηφίσματα 1754 και
1783 των Ηνωμένων Εθνών.
Η Τουρκία πρέπει να σεβαστεί με νομική δέσμευση τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα όλων των
πολιτών που ζουν στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων όλων των μειονοτήτων, πρέπει να εφαρμόσει
κοινωνικές και νομικές μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με τους κανόνες δικαίου, να προετοιμάσει ένα
δημοκρατικό και ειρηνικό έδαφος για όλους τους Κούρδους πολίτες στην Τουρκία. Αυτό θα συμβάλει
επίσης σε μια πολιτική λύση για τον Κουρδικό λαό σε άλλη χώρα της Μέσης Ανατολής.
Η σημαντική κινητικότητα στο Κυπριακό ζήτημα και η αλλαγή του κλίματος μετά την εκλογή του
9ημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της 9ημοκρατίας ανοίγει νέες, ελπιδοφόρες προοπτικές σε σχέση
με τις προσπάθειες επανένωσης του νησιού. Η σύναψη επίσημων διαπραγματεύσεων μεταξύ των
ηγετών των δύο κοινοτήτων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ θα πρέπει να οδηγήσουν σε μια διζωνική,
δικοινοτική ομοσπονδιακή λύση με πολιτική ισότητα, όπως αναφέρεται στα σχετικά Ψηφίσματα του
ΟΗΕ και στη βάση των Υψηλών Συμφωνιών του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει τη δημιουργία όλων των πολιτικών και οικονομικών συνθηκών για
μια ειρηνική συνύπαρξη των ευρωπαϊκών λαών και κρατών. Η Ευρώπη χρειάζεται έναν οικονομικό και
κοινωνικό χώρο που να μην αποκλείει οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα και που να είναι βασισμένος σε
ένα πολύμορφο σύστημα διμερών και πολυμερών συμφωνιών. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει την
περαιτέρω διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μια σταθερή πανευρωπαϊκή δομή, για να
υπερβούμε τις ακόμα υπάρχουσες πολιτικές και οικονομικές διαιρέσεις στην Ευρώπη. Για αυτό η
Eυρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει ιδιαίτερα τη διαφύλαξη της δημοκρατικής διακυβέρνησης, την
εγγύησης και την εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους στην
καθημερινή πρακτική, το σεβασμό και την προστασία των μειονοτήτων και του κράτους δικαίου ως
σημαντικές προϋποθέσεις για τη διαπραγμάτευση με τις υποψήφιες χώρες για ένταξη στην Ε.Ε. Η ίδια
η Ε.Ε. πρέπει επίσης να γίνει πολιτικά και οικονομικά έτοιμη για παραπέρα βήματα διεύρυνσης.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά απαιτεί την επίμονη εφαρμογή της νέας πολιτικής γειτονίας της Ε.Ε. στη βάση
της ισότητας, ειδικά σε σχέση με τις χώρες της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών και τα κράτη των
9υτικών Βαλκανίων.
IV. Μια δημοκρατική Ευρώπη της ισότητας
Η δημοκρατική ανασυγκρότηση της Ευρώπης παραμένει επείγον ζήτημα του σήμερα.
Όλοι οι άνθρωποι που ζουν στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στη
διαμόρφωση της Ε.Ε. και της μελλοντικής της ανάπτυξης, είτε γεννήθηκαν σε αυτήν, είτε όχι. Η
Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανοίξει στη δημοκρατική συμμετοχή όλων των ανθρώπων, αλλιώς δεν
θα έχει μέλλον.
Υποστηρίζουμε την ενδυνάμωση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και τα θεμελιώδη
κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των ανθρώπων που ζουν στην Ε.Ε. Η Χάρτα
Θεμελιωδών 9ικαιωμάτων της Ε.Ε. πρέπει να γίνει νομικά δεσμευτική και να αναπτυχθεί περισσότερο.
Η Ε.Ε. πρέπει να ενταχθεί στη Χάρτα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα 9ικαιώματα του Ανθρώπου. Η
Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει τη διασφάλιση της πλήρους ισότητας των γυναικών και των ανδρών
σε όλες τις πτυχές της ζωής. Αγωνιζόμαστε για έναν ευρωπαϊκό κανονισμό που να εγγυάται το
δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν για το σώμα τους, την ελεύθερη αντισύλληψη και την
άμβλωση μέσα στο σύστημα δημόσιας υγείας. Προωθούμε ευρωπαϊκούς κανονισμούς που να
ποινικοποιούν οποιαδήποτε βία σε σχέση με το φύλο. Επαρκής υλική και προσωπική βοήθεια πρέπει
να παρέχεται σε όλα τα θύματα τέτοιας βίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προστατεύσει και να προβάλλει τα δικαιώματα όσων υφίστανται
διακρίσεις εξαιτίας της εθνικής τους καταγωγής, του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας
του φύλου τους, της θρησκείας, της ιδεολογίας, της αναπηρίας και της ηλικίας τους. Απαιτούμε το
σεβασμό όλων των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και την επίμονη δράση ενάντια στο ρατσισμό, την
ξενοφοβία, τον υπερεθνικισμό, το σωβινισμό, το φασισμό, τον αντικομμουνισμό, την ομοφοβία και κάθε
άλλη μορφή διάκρισης. Είμαστε υπέρ μιας κοσμικής (ανεξίθρησκης) Ευρώπης υπό την έννοια ότι οι
πολιτικές όλων των κρατών πρέπει να είναι κοσμικές (μη θρησκευτικές).
Η Ευρώπη που θέλουμε χρειάζεται εκδημοκρατισμό της οικονομίας. Τα δικαιώματα στην απεργία, τη
συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη αποφάσεων και τη συλλογικότητα πρέπει να εφαρμόζονται
κατά μήκος των συνόρων. Απορρίπτουμε την υποταγή των κοινωνικών και συνδικαλιστικών προτύπων
στις βασικές ελευθερίες της κοινής αγοράς, όπως αποφασίζονται από το Ευρωπαϊκό 9ικαστήριο.
Αντιθέτως: Τα δικαιώματα και οι ευκαιρίες συμμετοχής των εργαζομένων στις διοικητικές αποφάσεις,
για παράδειγμα στη ρύθμιση των επενδύσεων και της παραγωγής, πρέπει να διευρυνθούν και να
ρυθμιστούν με νόμο.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά υποστηρίζει μια πολιτιστική πολιτική της Ε.Ε. βασισμένη στο διαπολιτισμικό
διάλογο και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Αντιστέκεται στην απεριόριστη φιλελευθεροποίηση των
πολιτιστικών υπηρεσιών. Θέλουμε ο διάλογος των πολιτισμών να γίνει μια αρχή φιλειρηνικής πολιτικής
σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Υποστηρίζουμε τη Σύνοδο της UNESCO για την Προστασία και την
Προβολή της 9ιαφορετικότητας των Πολιτιστικών Εκφράσεων, στην οποία η προστασία και η προβολή
της διαφορετικότητας των περιφερειακών πολιτισμών είναι δεσμευτική από το διεθνές δίκαιο.
Απαιτούμε επίσης μια διαφανή πολιτική στα ΜΜΕ. Οι πηγές οικονομικής παραγωγικότητας, η
πολιτιστική ηγεμονία και η πολιτική και στρατιωτική ισχύς εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από την
παραγωγή, τη διατήρηση και το σφετερισμό της πληροφορίας και της γνώσης. Γι αυτό η πρόσβαση
στην επικοινωνία και την πληροφορία των κοινωνιών και η απόκτησή τους είναι κρίσιμα ζητήματα
δημοκρατικής συμμετοχής τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον, ο
εκδημοκρατισμός της παραγωγής, της επεξεργασίας και της κατανομής της πληροφορίας και της
γνώσης χρειάζεται αναπόφευκτα, για να αμφισβητήσει τον ψηφιακό καπιταλισμό. Είμαστε υπέρ της
δημοκρατικής διάρθρωσης των δημόσιων ΜΜΕ με φθηνή και εύκολη πρόσβαση στούς σύγχρονους
πολιτιστικούς χώρους, όπως το ίντερνετ, οι ελεύθεροι κώδικες και ο προγραμματισμός, χωρίς την
αθέμιτη παράνομη χρήση των κοινωνικών δικτύων και των προσωπικών δεδομένων.
Είναι απαραίτητο να αντιστραφεί η διαδικασία της Μπολόνια η υπαγωγή του σχολείου, του
πανεπιστημίου και της έρευνας στις ιδιωτικές βιομηχανίες και στην κερδοφορία της ελεύθερης αγοράς.
Η εκπαίδευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Υποστηρίζουμε όλα τα κινήματα των σπουδαστών, των
γονέων και των δασκάλων-καθηγητών στην Ευρώπη, που αντιτάσσονται στις μεταρρυθμίσεις της
Μπολόνιας και υπερασπίζονται, ανεξάρτητα από τη χώρα, μια δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Η ευρωπαϊκή δημόσια εκπαίδευση χρειάζεται να αποκτήσει ρίζες στις αρχές και τις αξίες που
καθορίζουν τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το σχολείο πρέπει να
είναι, σε όλα τα κράτη-μέλη, ένας τόπος συνάντησης και ελεύθερης όσμωσης ανάμεσα στους
πολιτισμούς που συνυπάρχουν σε μια όλο και περισσότερο πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική
κοινωνία, ως αναγκαία προϋπόθεση για την αυθεντική ανάπτυξη μιας παιδείας ειρήνης και ισότητας
των φύλων. Συγχρόνως το πανεπιστήμιο χρειάζεται να αναπτύξει τον προεξέχοντα ρόλο του της
πολιτιστικής και επιστημονικής κατάρτισης, αποσυνδεόμενο από τη λογική της αγοράς.
Για να ανακτήσουμε τον πολιτικό χώρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση για όλους τους ανθρώπους που ζουν
σε αυτή, πρέπει να δοθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η εξουσία της νομοθετικής πρωτοβουλίας.
Πρέπει να γίνει δυνατή η άμεση συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή διαδικασία λήψης αποφάσεων (π.χ. με
την Αγορά των Πολιτών, που προτείνεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), συμπεριλαμβανόμενων
δημοψηφισμάτων σε εθνικό επίπεδο και σε επίπεδο Ε.Ε. για κρίσιμες αποφάσεις για την Ε.Ε. Οι θεσμοί
της Ε.Ε. (Συμβούλιο, Επιτροπή και Κοινοβούλιο) πρέπει να ανοίξουν στη συμμετοχή της κοινωνίας των
πολιτών, που πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τις αποφάσεις τους. Τα αντιτρομοκρατικά
μέτρα και νόμοι σε επίπεδο Ε.Ε. πρέπει να εγκαταλειφθούν. Θέλουμε την κατάργηση της λίστας
«τρομοκρατικών οργανώσεων» της Ε.Ε., που θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία μας.
Θέλουμε μια κοσμοπολίτικη Ευρώπη, ανοιχτή στη μετανάστευση. Όχι στην Ευρώπη-Φρούριο, που
απωθεί ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη. Χρειάζεται μια κοινή πολιτική προσφύγων και
μεταναστών στην Ε.Ε., σε συμφωνία με τη Συνθήκη της Γενεύης. Άνθρωποι που διώκονται εξαιτίας της
πολιτικής τους τοποθέτησης, της ιδεολογίας, της θρησκείας ή του σεξουαλικού τους προσανατολισμού,
πρέπει να βρίσκουν προστασία και άσυλο στην Ευρώπη. Απαιτούμε την αναγνώριση των σχετιζόμενων
με το φύλο διώξεων και αυτών που δεν γίνονται από κυβερνήσεις, ως αιτία ασύλου και ζητάμε την
ιδιαίτερη προστασία των παιδιών προσφύγων. Γι αυτό απορρίπτουμε το ήδη υπάρχον Σύστημα
ελέγχου συνόρων FRONTEX και απαιτούμε την απόρριψη όλων των σχεδίων που αφορούν στην
εφαρμογή του «Συμφώνου για την Μετανάστευση και το Άσυλο» και της «Οδηγίας Επιστροφής». Οι
φυλακές κράτησης πρέπει να κλείσουν.
Αντιτασσόμαστε στις επιλογές της Ε.Ε. και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, που επιβάλλουν
μηχανισμούς «προληπτικής καταστολής» και «προληπτικής αρχειοθέτησης των προσωπικών
δεδομένων» (Συνθήκη Prym), δημιουργούν ύποπτους και προσφέρουν στις δικαστικές και αστυνομικές
δυνάμεις, στις ιδιωτικές εταιρείες, σε κάθε ενδιαφερόμενο κράτος, ακόμη και σε μυστικές υπηρεσίες, το
δικαίωμα να χρησιμοποιούν τα προσωπικά δεδομένα μέσω της ευρύτερης υπάρχουσας βάσης
δεδομένων, κάτω από την πρόφαση της υπεράσπισης της δημόσιας ασφάλειας.
Εμείς, τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς κάνουμε κοινή εκστρατεία, και στις χώρες μας, για
αυτούς τους στόχους, στο δρόμο για τις εκλογές του 2009 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θέλουμε μια
ισχυρή Κοινοβουλευτική Ομάδα της Αριστεράς, ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη. Κάθε
ψήφος σε υποψήφιο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι ψήφος για μια ειρηνική, κοινωνική, οικολογική,
δημοκρατική και φεμινιστική Ευρώπη, που θα ζει με αλληλεγγύη!
Τόλμα, άλλαξε την Ευρώπη τώρα!
Βερολίνο, 29 Νοεμβρίου 2008

Αντικοινωνική και αντεργατική η πολιτική της διοίκησης του ΟΤΕ

Αντικοινωνική και αντεργατική η πολιτική της διοίκησης του ΟΤΕ
Ερώτηση Π.Λαφαζάνη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών. Μεταφορών και Επικοινωνιών
Ο νέος τρόπος διοίκησης του ΟΤΕ, μετά την εξαγορά του από την Deutsche Telekom, έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα είχαμε εγκαίρως καταγγείλει περί περαιτέρω απαξίωσης της κοινωνικής λειτουργίας του οργανισμού με σημαντικές επιπτώσεις στις παρεχόμενες υπηρεσίες καθώς και στον κοινωνικό και αναπτυξιακό του ρόλο. Στο πλαίσιο αυτής της νέας πολιτικής, η διοίκηση αποφάσισε τη συρρίκνωση του δικτύου πωλήσεων και προχωρά στο κλείσιμο 150 περίπου τηλεπικοινωνιακών εμπορικών καταστημάτων σε όλη τη χώρα και κυρίως σε πόλεις και χωριά της περιφέρειας (Αιτωλικό, Βόνιτσα, Αστακό, Βυτίνα, Καλάβρυτα, Αράχωβα, Οινόφυτα, Κάτω Νευροκόπι, Σουφλί, Κύμη, Αλιβέρι, Μέτσοβο, Ξυλόκαστρο, Γύθειο, Κυπαρισσία, Νιγρίτα, Δομοκό, Αγ. Κων/νο, Καμμένα Βούρλα, Δελφούς, νησιά των Κυκλάδων, Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο, κ.ά)
Δυστυχώς τέτοιες αποφάσεις απαξιώνουν και συρρικνώνουν το δίκτυο πωλήσεων του οργανισμού και λαμβάνονται χωρίς καμιά ευαισθησία για το κοινωνικό σύνολο αφού θα μείνουν χωρίς τηλεπικοινωνιακή εξυπηρέτηση οι πολίτες των αντίστοιχων τοπικών κοινωνιών. Η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των κατοίκων και των φορέων των περιοχών που εξυπηρετούνται από τα καταστήματα που θα κλείσουν.
Οι αποφάσεις αυτές λειτουργούν υπέρ των άλλων ιδιωτικών εταιρειών τηλεφωνίας που θα σπεύσουν να καλύψουν το "κενό", που θα δημιουργηθεί.
Επί πλέον, η απόφαση αυτή θα έχει ως συνέπεια απολύσεις στον ΟΤΕ με αποτέλεσμα να μειωθεί το προσωπικό του και να αλλάξουν προς το χειρότερο οι εργασιακές του σχέσεις. Οι απολύσεις αυτές θα είναι η συνέχεια των απολύσεων υπαλλήλων της COSMOTE, που έγιναν το 2008.
Επειδή αυτή η πολιτική του ΟΤΕ, η οποία είναι αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησής του, είναι επιζήμια για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στον Έλληνα πολίτη.
Επειδή αυτή η πολιτική θα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την συρρίκνωση των θέσεων εργασίας για τον ΟΤΕ .
Επειδή ο ΟΤΕ, όπως και οι άλλες ΔΕΚΟ, πρέπει να λειτουργήσει σαν μοχλός ανάπτυξης της χώρας και όχι συρρίκνωσης με διατήρηση του κοινωνικού του χαρακτήρα.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί
1. Είναι γνώστες αυτών των εξελίξεων στον ΟΤΕ; Τι άμεσα μέτρα προτίθενται να πάρουν, ώστε να ακυρωθεί αυτή η απόφαση της διοίκησης του ΟΤΕ;
2. Θα λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τις αντιδράσεις των κατοίκων και των φορέων που πλήττονται από αυτή την απόφαση και απαιτούν ο ΟΤΕ να συμβάλλει στην ουσιαστική και ποιοτική εξυπηρέτηση των τοπικών κοινωνιών;
Ο ερωτών Βουλευτής
Παναγιώτης Λαφαζάνης

Δήλωση Δημήτρη Στρατούλη για πώληση μετοχικού κεφαλαίου ΟΤΕ στη Ντόιτσε Τέλεκομ

.
Σχετικά με την πώληση σήμερα από την κυβέρνηση του 3,03% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ στην Ντόιτσε Τέλεκομ, ώστε αυτή να φτάσει να ελέγχει το 25%, ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, έκανε την εξής δήλωση:
«Σήμερα ολοκληρώθηκε από την κυβέρνηση το ξεπούλημα του ΟΤΕ στη γερμανική πολυεθνική Ντόιτσε Τέλεκομ, ένα μεγάλο οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό έγκλημα με ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες για την ανάπτυξη, για τους πολίτες, για τους εργαζόμενους και την εθνική άμυνα.
1. Οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι είναι η MIG του Βγενόπουλου, η οποία με μια απλή αγοραπωλησία μετοχών πήρε 2,5 δις ευρώ και η Ντόιτσε Τέλεκομ, που έναντι πινακίου φακής (431 εκατομμύρια Ευρώ) αποκτά από το δημόσιο τον έλεγχο ολόκληρου του Ομίλου του ΟΤΕ, που αξίζει δεκάδες δις ευρώ. Συγκεκριμένα, αποκτά τον έλεγχο στον ΟΤΕ, στις 15 θυγατρικές του, στην COSMOTE, στις επενδύσεις του στα Βαλκάνια και στα πάνω από 2.300 υψηλής προστιθέμενης αξίας ακίνητά του.
2. Η δήθεν «συνδιοίκηση» του ΟΤΕ από το ελληνικό δημόσιο και από την Ντόιτσε Τέλεκομ είναι παραμύθι που δεν το πιστεύουν ούτε τα νήπια, αφού η Γερμανική Εταιρεία έχοντας τον Διευθύνοντα Σύμβουλο έχει και το μάνατζμεντ της επιχείρησης.
3. Τα βέτο που δήθεν διατηρεί το ελληνικό δημόσιο για κρίσιμες αποφάσεις της διοίκησης του ΟΤΕ είναι αέρας κοπανιστός, αφού η Ευρωπαϊκή Κοινοτική Νομοθεσία και νομολογία δεν αποδέχεται σε περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων τη λεγόμενη «χρυσή μετοχή» του δημοσίου, που θα μπορούσε να έχει δικαιώματα Βέτο.
4. Ανοίγει ο δρόμος για περαιτέρω εκποίηση μετοχών του δημοσίου στον ΟΤΕ στην Ντόιτσε Τέλεκομ, έτσι ώστε στο δημόσιο να μείνει μόλις με 5% των μετοχών του ΟΤΕ.
5. Οι πολίτες με τα αυξημένα τιμολόγια των υπηρεσιών του ΟΤΕ και οι εργαζόμενοι του με απολύσεις και καταστροφή των εργασιακών σχέσεών τους θα είναι οι πρώτες παράπλευρες απώλειες λόγω της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ.
Ο κύριος Χατζηδάκης θα μείνει στην ιστορία της χώρας μας ως ο Υπουργός που εκτελώντας συμβόλαια θανάτου για τον ΟΤΕ και την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, δύο επιχειρήσεις στρατηγικής και εθνικής σημασίας, τις παρέδωσε σε ιδιωτικά συμφέροντα και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης, όταν σε όλα τον κόσμο ακόμα και οι πιο σκληροί νεοφιλελεύθεροι μιλάνε πια για εθνικοποιήσεις.
To Γραφείο Τύπου