Τμήμα Εργατικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ - Απολογισμός Εκλογικού Αποτελέσματος

 ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ-ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ αναμφίβολα χαρακτηρίζεται ως θετικό, σηματοδοτώντας εξελίξεις σημαντικές στο πολιτικό τοπίο της χώρας. Ταυτόχρονα όμως δεν επιτρέπει ούτε εφησυχασμό ούτε θριαμβολογίες. Η απόκτηση νικηφόρας δυναμικής είναι το μεγάλο ζητούμενο, που θα μπορέσει να οδηγήσει σε ανατροπές τόσο στην Ελλάδα όσο και συνολικά στην Ευρώπη. Για μια τέτοια νικηφόρα δυναμική απαιτείται η ανάπτυξη εργατικών και κοινωνικών αγώνων και ως εκ τούτου η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε αγωνιστική-ταξική κατεύθυνση. Επίσης, αποφασιστικά θα συμβάλλει η τελική επεξεργασία και προβολή του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που θα απαντά και θα δίνει λύσεις στα μικρά και μεγάλα λαϊκά προβλήματα. Τέλος, βασική προϋπόθεση είναι η συνολική ανασυγκρότηση του κόμματος με την πιο έντονη στροφή του στα κοινωνικά-λαϊκά προβλήματα και κυρίως στα θέματα της ανεργίας, της κοινωνικής ασφάλισης, των εργασιακών σχέσεων και της υπεράσπισης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών.

Η άνοδος του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε ίσως το πιο αρνητικό κομμάτι του εκλογικού αποτελέσματος αποδεικνύοντας ότι οι ακραίες πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στη χώρας μας είναι εκείνες που «τρέφουν» το τέρας του ναζισμού. Συνεπώς, η πάλη ενάντια στη μνημονιακή βαρβαρότητα είναι ταυτόχρονα και πάλη ενάντια στην ακροδεξιά. Χρειάζεται σε κάθε περίπτωση πάντως μια πιο εμπεριστατωμένη και ενδελεχής  ανάλυση από τον ΣΥΡΙΖΑ για τους λόγους ανθεκτικότητας της εκλογικής επιρροής της ΧΑ.

Στο πεδίο των εξελίξεων στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό το επόμενο διάστημα αναμένεται να είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, καθώς η επιχείρηση κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων θα κορυφωθεί και θα συνοδευτεί με ένταση του κρατικού αυταρχισμού, όπως έγινε φανερό και στην περίπτωση της βίαιης επίθεσης των ΜΑΤ ενάντια στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες.

Τα σημαντικότερα μέτρα-προαπαιτούμενα των δόσεων του επόμενου διαστήματος καθώς και αυτά που έχουν περάσει και βρίσκονται σε φάση υλοποίησης είναι τα εξής:

1. Υιοθέτηση νομοθεσίας για τη συγχώνευση υπό το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) όλων των Επικουρικών Ταμείων και εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος από 1.1.2015 για όσα απ’ αυτά δεν ανήκουν αυτή τη στιγμή στο ΕΤΕΑ  

 2. Κατάργηση από 1.1.2015 των κοινωνικών πόρων (φόροι υπέρ τρίτων κλπ.) που χρηματοδοτούν τις επικουρικές συντάξεις Ταμείων αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας. 

3.Μέχρι τέλος του χρόνου θα υπάρχουν αλλαγές σχετικά με : κατάργηση εκπτώσεων σε δαπάνες, νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, αλλαγή επί τα χείρω μη μισθολογικών δαπανών, νέο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, νέο ασφαλιστικό, νέες παρεμβάσεις σε γάλα, φάρμακα, ψωμί και λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές.

 4. Κοινή Υπουργική Απόφαση για το συμψηφισμό της επιστροφής του ΦΠΑ και των οφειλών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

5. Ψήφιση νόμου για την ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων πολιτών και για τη μείωση των περιθωρίων κέρδους των φαρμακείων.

 6. Ψήφιση του νόμου για τη μικρή ΔΕΗ (κατατέθηκε στη Βουλή) και για την εκκαθάριση όλων των ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου προς την ΔΕΗ.

 7. Τέλος, συμπλήρωση της λίστας των μέτρων με τους φόρους και τις χρεώσεις υπέρ τρίτων.

 Επιπλέον η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αποκαλύπτει το πρόγραμμα της ανασχηματισμένης κυβέρνησης για πλήρη κατεδάφιση εργασιακών, μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Σε αυτή προτείνεται να διευρυνθεί και να γίνει ακόμη πυκνότερη η εργασιακή ζούγκλα που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας τα τέσσερα χρόνια του μνημονίου. Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ ζητάει τρία πράγματα σε σχέση με τα εργασιακά.

Πρώτον, την κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις, ζητώντας την πλήρη απελευθέρωση τους και θέτοντας μάλιστα και χρονοδιάγραμμα ψήφισης του εν λόγω μέτρου μέχρι και το φθινόπωρο. Ειδικότερα ως προς τις ομαδικές απολύσεις, το ΔΝΤ και η τρόικα επιμένουν σε δύο σημεία-κλειδιά και, από ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει σε αυτά. Αρχικά, θέλουν να καταργηθεί το όριο απολύσεων του 5% του προσωπικού σε επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερα από 150 άτομα. Για αριθμό απολύσεων που υπερβαίνει το 5% του προσωπικού, η επιχείρηση θα πρέπει να έχει την έγκριση κάποιου οργάνου. Εάν όμως καταργηθεί το όριο αυτό του 5%, σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικα και του ΔΝΤ, οι απολύσεις θα γίνουν απεριόριστες.

Επιπλέον, μέχρι πρόσφατα, την τελική απόφαση για έγκριση ομαδικών απολύσεων πέραν του θεσπισμένου ορίου του 5% την έπαιρνε ο Υπουργός Εργασίας. Η απόφαση της τελικής έγκρισης έχει μεταφερθεί στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας(ΑΣΕ). Η τρόικα όμως και το ΔΝΤ θέλουν να καταργηθεί και η εναπομείνασα έγκριση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας και να αφεθούν οι απολύσεις στην ελεύθερη βούληση του εργοδότη. Με αριθμό ανέργων όμως που φθάνουν το ενάμισι εκατομμύριο και την Ελλάδα να σημειώνει σταθερά πρωτιά στην ανεργία σε επίπεδο ευρωζώνης και ΕΕ τους τελευταίους είκοσι τρεις μήνες, τα μέτρα αυτά συνιστούν θανατηφόρο χτύπημα στην απασχόληση και θα εκτινάξουν ακόμη περισσότερο την ανεργία. Η πρόσφατη πάντως απόφαση του ΑΣΕ με πλειοψηφία κυβέρνησης-ΣΕΒ για έγκριση των ομαδικών απολύσεων στην Ελληνική Χαλυβουργία, επιβεβαίωσε ότι η η κυβέρνηση θα εφαρμόσει, επί της ουσίας, τις επιταγές του ΔΝΤ για απελευθέρωση των απολύσεων.

Δεύτερον το ΔΝΤ ζητά μέτρα ενάντια στον συνδικαλισμό. Εάν μάλιστα εξετάσει κανείς τα παραρτήματα της έκθεσης του ΔΝΤ, θα δει ότι αυτό ζητά να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό του συνδικαλιστικού δικαιώματος, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις για την κήρυξη απεργίας, καθιστώντας πολύ πιο δύσκολη τη δυνατότητα λήψης μιας τέτοιας απόφασης, περίπου όπως το περιβόητο άρθρο 4 του νόμου 1365/1983, σύμφωνα με το οποίο απαιτείτο η απόλυτη πλειοψηφία των μελών του σωματείου και όχι η απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων σε μια γενική συνέλευση. Εάν όμως θεσπιστεί μια τέτοια διάταξη, αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν θα γίνει σχεδόν ποτέ ξανά απεργία σε αυτήν τη χώρα. Επίσης, το ΔΝΤ ζητά τον περιορισμό των συνδικαλιστικών αδειών και διάφορα άλλα πράγματα που περιορίζουν το συνδικαλιστικό δικαίωμα. Με λίγα λόγια, δεν τους αρκεί το γεγονός ότι υπήρχαν συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες –τουλάχιστον στις κορυφές του συνδικαλιστικού κινήματος– που διευκόλυναν την υιοθέτηση της πολιτικής τους. Από ό,τι φαίνεται, δεν τους εξυπηρετούν ούτε αυτές πλέον και θέλουν να «βάλουν γύψο» σε οτιδήποτε θυμίζει συλλογική και συνδικαλιστική δράση.

Τρίτον το ΔΝΤ ζητά να θεσμοθετηθεί η πλήρης κατάργηση των μισθολογικών ωριμάνσεων, δηλαδή των χρονοεπιδομάτων, και να παραμείνει ο κατώτατος μισθός γυμνός και μειωμένος στα 586 ευρώ μικτά και για τους νέους στα 511 ευρώ μικτά, χωρίς να περιλαμβάνεται τίποτε επιπλέον. Μέχρι τώρα υπήρχε, από τον Φεβρουάριο 2012, ένας περιορισμός, ότι δηλαδή παγώνουν οι τριετίες, ωσότου μειωθεί  η ανεργία κάτω από το 10% στη χώρα μας, δηλαδή του «Αγίου Ποτέ». Τώρα όμως θέλουν να καταργήσουν ακόμη και αυτές τις παγωμένες τριετίες. Αυτά ως προς τα εργασιακά.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και το ασφαλιστικό ζήτημα. Στην έκθεση του ΔΝΤ γίνεται λόγος για νέα μέτρα, γιατί υποστηρίζουν ότι δεν είναι αρκετό το γεγονός ότι μειώνονται κάποιες υψηλές συντάξεις, διότι δεν καλύπτεται έτσι ο στόχος μείωσης των δημόσιων κοινωνικών δαπανών. Επομένως, προοιωνίζουν και μειώσεις σε συντάξεις κάτω των 1000 ευρώ. Και το ζήτημα είναι ότι δεν μένουν στα λόγια αλλά τα κάνουν και πράξη. Εκκρεμεί η εισήγηση του Διοικητή του ΕΤΕΑ, του μεγαλύτερου ταμείου επικουρικής ασφάλισης, για μείωση 5,2% στις επικουρικές συντάξεις από 1^η Ιουλίου 2014. Επίσης, από 1^η Ιουλίου αρχίζει στο ΕΤΕΑ η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος καθώς και της ρήτρας βιωσιμότητας, οι οποίες ρήτρες όμως από 1^η Ιανουαρίου 2015 θα αφορούν όλα τα επικουρικά ταμεία. Βάσει των ρητρών αυτών, εάν τα οικονομικά κάποιου ταμείου δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση, οι ασφαλισμένοι στο ταμείο αυτό δεν θα πάρουν συντάξεις.

Και βεβαίως υπάρχει και το μεγάλο θέμα, το οποίο επισημαίνεται και στην έκθεση του ΔΝΤ, ότι δηλαδή, βάσει αναλογιστικών μελετών που θα ολοκληρωθούν τον Σεπτέμβριο και έχουν ανατεθεί στο ΚΕΠΕ, θα ληφθούν μέτρα εις βάρος και των κύριων συντάξεων. Όπως είναι γνωστό, βάσει του μνημονιακού νόμου 3863/2010, από 1^η Ιανουαρίου 2015 το κράτος θα εγγυάται σύνταξη μόνο μέχρι το ποσό των 360 ευρώ. Η σύνταξη αυτή θα λέγεται βασική και η υπόλοιπη θα είναι ανταποδοτική και, από ό,τι φαίνεται, θα ισχύσουν και για αυτήν οι ρήτρες βιωσιμότητας και μηδενικού ελλείμματος, πράγμα που θα ισοδυναμεί με εξαέρωση των κύριων συντάξεων.

Επιπρόσθετα, το ΔΝΤ επιμένει για άλλες 2.000 απολύσεις στο Δημόσιο για το 2015, καθώς και για επανεξέταση των μονιμοποιήσεων 50.000 περίπου δημοσίων υπαλλήλων αορίστου χρόνου, γεγονός που τροποποιεί το πλαίσιο των μονιμοποιήσεων και αναπτύσσει ρουσφετολογικό μηχανισμό. Επίσης, το ΔΝΤ επιμένει για νέες μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, μέσω εφαρμογής νέου μισθολογίου που θα συνδέει τον μισθό με την αποδοτικότητα, δηλαδή προτείνει τη θέσπιση ατομικών μισθών, με στόχο τη συνολική μείωση της μισθολογικής δαπάνης.

 Είναι εμφανές ότι στο στόχαστρο μπαίνουν για μια ακόμα φορά τα εργασιακά και κυρίως τα ασφαλιστικά δικαιώματα των πολιτών.

Απέναντι σε αυτήν την κορύφωση της επίθεσης ενάντια στον κόσμο της εργασίας το τμήμα εργατικής πολιτικής εστιάζει την πάλη σε 4 άξονες:

 -Μεγάλη συγκέντρωση συνταξιούχων το επόμενο διάστημα

-Συζητήσεις-συνελεύσεις-συγκεντρώσεις σε γειτονιές- πλατείες- χώρους δουλειάς για τα εργασιακά και ασφαλιστικά ζητήματα.

-Εκδήλωση-συζήτηση με φορείς για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε εργασιακά ασφαλιστικό. Προετοιμασία φυλλαδίου για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα εργασιακά , το ασφαλιστικό και την ανεργία.

-Κατάθεση από την Κ.Ο 2 επίκαιρων επερωτήσεων για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Επιπλέον ακόμα μεγαλύτερη ενεργοποίηση της Κ.Ο για θέματα ανεργίας, εργασιακών, κοινωνικής ασφάλισης.

Είναι ανάγκη το αμέσως επόμενο διάστημα οι τέσσερεις αυτοί άξονες να αρχίσουν να υλοποιούνται, ώστε η εργατική δουλειά να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος του ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή των υφιστάμενων κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών.