Χωρίς σύνταξη επί οκτάμηνο 600 απολυμένοι του ΟΤΕ (εθελούσια 2009)

Ερώτηση Μ.Κριτσωτάκη προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης - Οικονομικών - Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

  Η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχώρησε το 2005 στη ζημιογόνα για τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και τα εργασιακά δικαιώματα απόφαση για την εθελούσια έξοδο 5.000 υπαλλήλων του ΟΤΕ. Ολοκληρώνοντας εκείνη την απόφαση το 2009 αποφάσισε εκ νέου για την εθελούσια έξοδο και άλλων 600 περίπου υπαλλήλων. Η απόφαση για την εθελούσια του 2005 πάρθηκε προκειμένου ο ΟΤΕ να γίνει πιο ελκυστικός στους επίδοξους τότε αγοραστές και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πώληση πακέτου μετοχών αλλά και του management της επιχείρησης στη Deutsche Telecom. Η απόφαση για την εθελούσια του 2009 πάρθηκε προκειμένου ο ΟΤΕ να «ξεφορτωθεί» και άλλο προσωπικό και να μειώσει ακόμη περισσότερο το εργατικό κόστος. Οι αποφάσεις αυτές είχαν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία κλήθηκαν να καταβάλλουν ένα κόστος που δεν τους ανήκει. Σήμερα το Υπουργείο Εργασίας διεκδικεί από τον ΟΤΕ (και σωστά) να πληρώσει ένα επιπρόσθετο κόστος για την εθελούσια. Ταυτόχρονα όμως στη διεκδίκησή του αυτή έχει θέσει σε ομηρία τους 600 εργαζόμενους που έχουν απολυθεί από τον ΟΤΕ και παραμένουν χωρίς σύνταξη μέχρι και οκτώ μήνες.
Εμείς θεωρούμε ότι όλο το κόστος το οποίο επωμίστηκαν τα ταμεία απ’ αυτές τις πολιτικές θα πρέπει να καλυφθεί. Στην αντιπαράθεση όμως η οποία υπάρχει μεταξύ του Υπουργείου Εργασίας και του ΟΤΕ δεν μπορεί σε καμία περίπτωση οι 600 απολυμένοι να χρησιμοποιούνται ως όμηροι. Έτσι πιστεύουμε ότι θα πρέπει άμεσα η συνταξιοδότηση των 600 απολυμένων να απεμπλακεί από τις απαιτήσεις του Υπουργείου προς τον ΟΤΕ και ταυτόχρονα το Υπουργείο Εργασίας να εξαντλήσει όλα τα νόμιμα μέσα προκειμένου να πάρει από τον ΟΤΕ το επιπρόσθετο κόστος που πλήρωσαν και θα πληρώσουν τα ταμεία στο μέλλον.

Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί
1. Γιατί έχετε θέσει σε ομηρία τους 600 απολυμένους εργαζόμενους του ΟΤΕ; 
2. Πότε επιτέλους θα προχωρήσει η Κυβέρνησή σας στην έκδοση της κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου Κοινής Υπουργικής Απόφασης στην οποία εν τέλει μπορούν να ενταχθούν οι απαιτήσεις του Υπουργείου;
3. Ποιες είναι οι συγκεκριμένες απαιτήσεις της κυβέρνησης και με ποια μέσα προτίθεται να τις διεκδικήσει από τον ΟΤΕ; 

Ο ερωτών Βουλευτής
Μιχάλης Κριτσωτάκης

Μέτρα για την πολιτική ασφάλειας και διατήρησης του απορρήτου των επικοινωνιών στον Ο.Τ.Ε.

25/02/2010  
Ερώτηση Φ.Κουβέλη προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης - Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

  Ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος είναι ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος φορέας για την ασφάλεια του τηλεπικοινωνιακού δικτύου της χώρας, καθώς και για τη διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών. Ειδικότερα, σύμφωνα με την αριθμ. 138/2006 απόφαση της Α.Δ.Α.Ε και το αριθμ. ΕΜΠ. 378/12-12-2006 έγγραφο της Ο.Τ.Ε. Α.Ε , « ο Ο.Τ.Ε. οφείλει να ορίζει υπεύθυνο για την εποπτεία των συνεργατών του ή παρεπόμενων συνεργατών του, που αποκτούν πρόσβαση σε εξοπλισμό, λογισμικό ή δεδομένα του Οργανισμού» . Ωστόσο, όπως αναφέρεται, ο Οργανισμός έχει συνάψει σύμβαση εργασίας με την Ο.Τ.Ε.plus. Α.Ε. και, στο πλαίσιο του «δανεισμού εργαζομένων», χρησιμοποιεί καθημερινά περισσότερους από 250 εργαζομένους που υπάγονται στην ΟΤΕ plus A.E. κατά παράβαση του περιεχομένου της 138 /2006 απόφασης της Α.Δ.Α.Ε. και χωρίς να ορίζει υπεύθυνο.

Μετά από αναφορές προς την Α.Δ.Α.Ε., η εν λόγω αρχή εξέδωσε το αριθμ. ΕΜΠ. 231/22-7-2009 231/22-7-2009 έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο ο Οργανισμός καλείται να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε να διασφαλισθεί η εφαρμογή της αριθμ. 138/ 2006 απόφασής της. Σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων, η Ο.Τ.Ε. Α.Ε. συνεχίζει να απασχολεί προσωπικό μόνον της ΟΤΕ plus A.E, μη συμμορφούμενη με την από 22-7-2009 σύσταση της Α.Δ.Α.Ε. Με βάση τα προαναφερθέντα, Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:

• Ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθενται να λάβουν προκειμένου η ΟΤΕ Α.Ε να συμμορφωθεί με το περιεχόμενο της 136/ 2006 απόφασης της Α.Δ.Α.Ε. και την 231/22-7-2009 231/22-7-2009 σύσταση αυτής, προκειμένου να διασφαλισθεί το απόρρητο των επικοινωνιών; 

Ο ερωτών βουλευτής
Φώτης Κουβέλης

Έχουμε χίλιους λόγους όλοι και όλες να απεργήσουμε στις 24 Φλεβάρη.

Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Πανελλαδική απεργία στις 24 Φλεβάρη.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 
Φλεβάρης 2010 STRIKE BACK – ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ
Εργαζόμενοι/ες Έχουμε χίλιους λόγους όλοι και όλες να απεργήσουμε στις 24 Φλεβάρη. Γιατί η κυβέρνηση Παπανδρέου λίγες μέρες πριν τις εκλογές μας έλεγε ότι υπάρχουν χρήματα και λίγες μέρες μετά ανακάλυψε ότι τα ταμεία είναι άδεια. Τα χρήματα υπάρχουν όχι όμως για μας τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, αυτούς που τελικά τα έχουν ανάγκη αλλά για τις τράπεζες , τους εφοπλιστές, το ΣΕΒ και πρόσφατα ανακαλύψαμε και τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Γιατί δεν ευθυνόμαστε εμείς οι εργαζόμενοι για το έλλειμμα και το χρέος. Υπεύθυνοι είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που με τις πολιτικές τους τόσα χρόνια υπηρετούν και δεν φορολογούν το κεφάλαιο, τις τράπεζες, τα ΜΜΕ, την εκκλησία, ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία και κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Γιατί δεν χρεοκοπήσαμε εμείς οι εργαζόμενοι αυτή τη χώρα αλλά η νεοφιλελεύθερη πολιτική του συναινετικού δικομματισμού, που με ορόσημα (Ολυμπιάδα, ΟΝΕ κ.λ.π.) και μύθους επέβαλε παρατεταμένη λιτότητα και ληστεία σε βάρος μας. Τι έγινε με τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη, τη μεταρρύθμιση Καραμανλή και τώρα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας της κυβέρνησης Παπανδρέου; Ή μήπως χρεοκοπήσαμε από τον εργαζόμενο που πληρώνεται με το μπλοκάκι, τον εργάτη που αμείβεται με τον κατώτερο μισθό (628 ευρώ το μήνα), τον δάσκαλο που αμείβεται «υπερβολικά», τον συνταξιούχο των 486 ευρώ το μήνα, τον αγρότη που «κατασπαταλά» τις επιδοτήσεις ή μήπως από το μετανάστη που θεωρείται πολίτης β΄ κατηγορίας. Γιατί αρνούμαστε την ευρωθηλιά του Συμφώνου Σταθερότητας που στήθηκε για να εξασφαλίσει τα κέρδη τους με αποτέλεσμα το διεθνές κεφάλαιο να κερδοσκοπεί με τα ληστρικά επιτόκια του ελληνικού χρέους και οι εργοδότες και οι τραπεζίτες να είναι ευτυχείς με τη μείωση των μισθών και των κοινωνικών δαπανών, τη διάλυση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος. Γιατί δεν αποδεχόμαστε το κυβερνητικό πρόγραμμα σταθερότητας, τον τριπλό διεθνή οικονομικό έλεγχο και οικονομική κατοχή της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που ζητούν - επιπλέον από τα αντεργατικά μέτρα που ήδη έχουν παρθεί - να μας κοπεί το δώρο των Χριστουγέννων, να απελευθερωθούν πλήρως οι απολύσεις και να υπάρξει νέα αύξηση του ΦΠΑ σε όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες. Γιατί εάν δεν τους σταματήσουμε, θα ακολουθήσουν ακόμα πιο σκληρά μέτρα με περισσότερες απολύσεις, μεγαλύτερους έμμεσους φόρους, περισσότερους επισφαλείς εργαζόμενους, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις. Η οικονομία της χώρας μας θα καταψυχτεί και θα μπει σε πιο βαθειά ύφεση και η κοινωνία θα γίνει ένα απέραντο πτωχοκομείο με εκατομμύρια φτωχούς και ανέργους. Γιατί δεν θα μας σταθεί εμπόδιο η δικομματική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ), που έχει ταχθεί πλέον ανοιχτά με την κυβέρνηση, δεν οργανώνει αγώνες, δεν κάνει απεργίες, δεν εκφράζει τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους, λειτουργεί ως γραφείο τύπου της κυβέρνησης. Γιατί ο κ. Παπανδρέου , μας προκαλεί όταν λέει ότι η οικονομία δεν αντέχει μπλόκα, απεργίες, διαδηλώσεις και ότι αυτοί που αντιδρούν στα μέτρα της κυβέρνησης είναι οι βολεμένοι. Είναι βολεμένοι οι εργαζόμενοι στα stage και οι συμβασιούχοι, οι εργαζόμενοι με ενοικίαση, οι μερικά απασχολούμενοι, οι αμειβόμενοι στον ιδιωτικό τομέα με μισθούς πείνας; Είναι βολεμένοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που ο μισός μισθός τους είναι επιδόματα; Είναι βολεμένοι οι αγρότες που πουλάνε το στάρι, το λάδι, το ρύζι με τιμές κάτω του κόστους για να θησαυρίζουν οι μεγαλέμποροι; Μήπως είναι βολεμένοι οι 750.000 άνεργοι που μόλις επιβιώνουν με 450 ευρώ το μήνα; Και τότε ο Μίχαλος του ΕΒΕΑ, οι μεγαλοεκδότες ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών καναλιών, ο Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ, οι τραπεζίτες και εφοπλιστές σε ποια κατηγορία ανήκουν; Γιατί το χρωστάμε στους αγώνες που έγιναν και δεν δικαιώθηκαν. Στις καθαρίστριες και στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, στους ναυτεργάτες, στους couriers, στους εργαζόμενους με stage και στους συμβασιούχους, στους απολυμένους της ολυμπιακής και της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά και σε χιλιάδες ακόμα. Γιατί η απεργία στις 10 Φλεβάρη ήταν η αρχή. Μπορούμε να νικήσουμε. Οι ενωτικοί αγώνες και ο κοινωνικός ξεσηκωμός είναι μονόδρομος. Απαιτούμε: Πλήρη, σταθερή, ασφαλισμένη, αξιοπρεπή εργασία με μισθούς που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες για όλους και όλες. Είναι δικαίωμα μας! Στήριξη της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους και όλες τους εργαζόμενους/ες. Μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την οικονομική και κοινωνική στήριξη των ανέργων. Μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο και ιδιαίτερα στην παιδία, υγεία, πρόνοια, προστασία του περιβάλλοντος. Δίκαιο φορολογικό σύστημα. Απόκρουση και ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων. Διεύρυνση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. να παρθούν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα τώρα! Να καταργηθούν το σύμφωνο σταθερότητας και το κυβερνητικό πρόγραμμα σταθερότητας. 

ΣΤΙΣ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, 
Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΙΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ. 
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Επεκτείνεται η εργασιακή ζούγκλα, γίνεται πιο άγρια και μονιμοποιείται

Ημερομηνία δημοσίευσης:
12/02/2010 Του Κώστα Νικολάου*
Προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση όσο και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκαναν λόγο για εργασιακή ζούγκλα και έλεγαν πως θα την καταργήσουν, όμως μόνο 100 μέρες πέρασαν για να γίνει στροφή 180ο και αντί για κατάργηση, η εργασιακή ζούγκλα επεκτείνεται, γίνεται πιο άγρια και μονιμοποιείται. Δεν αρκούν για τον υπουργό Εργασίας οι: 600.000 μισθωτοί σε μαύρη - παράνομη εργασία, οι 270.000 μισθωτοί με δελτίο παροχής, οι 350.000 μονίμως προσωρινά απασχολούμενοι, οι 270.000 όμηροι της «μερικής απασχόλησης», οι 150.000 στον εξευτελισμό της υπεργολαβίας και ενοικίασης, οι 50.000 στα stages, τώρα στέλνει κι άλλους στην πυρά.
Με το σχέδιο νόμου για τις εργασιακές σχέσεις, παρά τους ψευδεπίγραφους τίτλους για αντιμετώπιση της εργασιακής ανασφάλειας, στην ουσία διατηρεί την παράνομη απασχόληση, επεκτείνει την εργοδοτική αυθαιρεσία, συρρικνώνει εργασιακά δικαιώματα. Συγκεκριμένα:
   Πρώτον δεν γίνεται καμία αναφορά: Για την πάταξη της αδήλωτης – αόρατης εργασίας, το οποίο δεν είναι μόνο θέμα ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά και αυστηρών κανόνων, όπως η ποινή φυλάκισης των έκνομων εργοδοτών καθώς και η προστασία από απόλυση των εργαζομένων που την αποκαλύπτουν. Για την πάταξη της ψευδο-αυτοαπασχόλησης, για τους 270.000 εργαζόμενους που εμφανίζονται ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία. Για την ομηρεία των 350.000 με συμβάσεις «ορισμένου χρόνου», ενώ οι περισσότεροι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αλλά και όταν απολύονται δεν δικαιούνται αποζημίωση..

   Δεύτερον δεν παίρνεται κανένα μέτρο: Για την εργοδοτική αυθαιρεσία, για τις απλήρωτες υπερωρίες, για τους ελλειμματικούς μισθούς, για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας καθώς οι επιθεωρήσεις εργασίας, έχουν εξελιχθεί σε μεσολαβητικά όργανα. Για την εργοδοτική τρομοκρατία, καθώς οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και η εργατική νομοθεσία σταματούν στις πύλες των επιχειρήσεων. Για την προστασία των εργαζομένων από αυθαίρετες και αναιτιολόγητες απολύσεις. 

   Τρίτον: Η ενοικίαση εργαζομένων γίνεται πιο ελκυστική καθώς, από προσωρινή που είναι σήμερα και που επιτρέπεται μόνο έως 18 μήνες, τώρα μονιμοποιείται. Δίνει την δυνατότητα στις επιχειρήσεις που ενοικιάζουν εργαζόμενους για ανανέωση της σύμβασης και μετά τους 18 μήνες υπό την προϋπόθεση ότι σε κάθε ανανέωση θα μεσολαβεί ένα κενό 45 ημερών!!! Περιορίζει την ενοικίαση μόνο στις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης με βάση τον νόμο 2956/2001 και δεν κάνει καμία αναφορά στην ενοικίαση μέσω «θυγατρικών εταιριών», ούτε και στην ενοικίαση μέσω εργολαβιών που αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται σε όλο το Δημόσιο και σε μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. 
   Τέταρτον, μεγαλώνει πόρτες και παράθυρα για τη μετατροπή της πλήρους και σταθερής εργασίας σε «μερική απασχόληση», κλείνοντας το μάτι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Α) Το σχέδιο νόμου χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ο πλήρως απασχολούμενος σε επιχειρήσεις άνω των 20 ατόμων, έχει δικαίωμα μετά τη συμπλήρωση ενός ημερολογιακού έτους εργασίας να ζητήσει την μετατροπή της σύμβασης εργασίας του από πλήρη σε μερική απασχόληση….»!!! Β) Δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να παραβιάζουν τα ωράρια των «μερικά απασχολούμενων», κάτι που δεν επιτρέπεται καθώς από τον προηγούμενο νόμο η παράβαση των συμφωνηθέντων ωραρίων συνιστά απαιτήσεις των εργαζομένων για παράνομο πλουτισμό του εργοδότη ( άρθρο 659 Α.Κ. )!!!! Γ) Δίνει τη δυνατότητα σε άτυπες «ομάδες εργαζομένων» εκεί που δεν υπάρχουν συμβούλια εργαζομένων ή επιχειρησιακά σωματεία, να μετατρέπουν την πλήρη και σταθερή εργασία σε εκ περιτροπής, αλλά κατά λιγότερο χρόνο απασχόληση!!! 
   Πέμπτον: Υποκαθιστά τα συμβούλια εργαζομένων, καθώς και τα επιχειρησιακά σωματεία που προβλέπονται από τους νόμους 1767/88 & 1264/82. Τη θέση τους παίρνουν άτυπες «ομάδες εργαζομένων» ή και οι «ατομικές συμφωνίες» για να μεταβάλουν εργασιακά δικαιώματα. 
   Έκτον: Παραβιάζει το νομικό καθεστώς των υπερωριών αφού αυτές δεν είναι υποχρεωτικές για τους εργαζόμενους και αποζημιώνονται κατά 100% όταν δεν είναι νόμιμες, ενώ για τους «μερικά απασχολούμενους» οι υπερβάσεις των ωραρίων επιτρέπονται, δεν απαιτείται άδεια από την Επιθεώρηση Εργασίας και αποζημιώνεται κατά 10%!!! 
   Έβδομον: Αλλάζει τον τρόπο χορήγησης της ετήσιας άδειας και επιτρέπει την κατάτμησή της πέραν των δύο περιόδων, κάτι που ρητά απαγορεύεται σήμερα. Με τον τρόπο αυτό οι ετήσιες άδειες θα κατανέμονται κατά το δοκούν των εργοδοτών, ακόμα και σε ημερήσια βάση, ενώ για την ανάπαυση των εργαζομένων θα μένουν μόνο 2 συνεχόμενες εβδομάδες.
   Όγδοον: Το σχέδιο νόμου ρυθμίζει θετικά την επιπλέον εργασία του Σαββάτου, καθώς αυτή θα αποζημιώνεται ως υπερωρία, όμως αυτό δεν θα καταλήξει στους εργαζόμενους και θα έχει την τύχη των υπόλοιπων υπερωριών που δεν πληρώνονται, αφού τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν εφαρμόζονται και η εργατική νομοθεσία συνεχώς παραβιάζεται. 

Τέλος: Το σχέδιο νόμου αυτό κρίνεται ως αυστηρώς ακατάλληλο και θα πρέπει άμεσα να αποσυρθεί, και να αντικατασταθεί με νέο που θα αντιμετωπίζει την εργασιακή ζούγκλα. Η αντιμετώπιση της εργασιακής ζούγκλας δεν εντάσσεται στα δημοσιονομικά ελλείμματα, όπως ενδεχομένως άλλα προβλήματα, όμως αναδεικνύει αλήθειες και καταδεικνύει το κύρος του υπουργού και υφυπουργού Εργασίας. 
* Ο Κώστας Νικολάου είναι μέλος του τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΝ